The principle of family solidarity based on heredes sui in roman pack law in the classical period
 
More details
Hide details
1
Uniwersytet Rzeszowski
 
 
Submission date: 2023-04-21
 
 
Final revision date: 2023-11-08
 
 
Acceptance date: 2024-02-29
 
 
Publication date: 2024-03-28
 
 
Corresponding author
Kamila Pogorzelec   

Uniwersytet Rzeszowski
 
 
JoMS 2024;55(1):619-633
 
KEYWORDS
TOPICS
ABSTRACT
Objectives:
Death doesn’t deprive all the rights and obligations of which the deceased person was the subject during his or her lifetime, but only those whose legal relationships arose in connection with his or her individualisation. All the rest, despite the death of the subject, remains the so-called heritage, which is intended to pass on to other living persons. Roman law has developed a principle stating that the right to an inheritance is only for certain persons. In particular, to whom, in what way and with what effect the succession was to be allocated was determined by the rules of succession law, with obvious regard to the interests of the family, the state and religion, on the basis of the principle of family solidarity.

Material and methods:
Digesta, Institutions of Gaius, other legal sources, historical method

Results:
Ensuring the continuity of the family name by taking over the inheritance by the heir sui heredes and the family name is a well-established order in Roman society, ordering to protect the relationship of members of the most intimate and delicate structure which is the family, thus limiting the freedom of testing. The law constructed in this way was supposed to make it difficult for the heir to transfer the property and the family name outside the family.

Conclusions:
The principle of family solidarity is, strictly speaking, a rule requiring special protection over a specific value, which is the family, and it is also an unmentioned component of the way to maintain family continuity.

 
REFERENCES (29)
1.
Adamski, F. (1982). Socjologia małżeństwa i rodziny. Wprowadzenie.
 
2.
Beduschi, C. (1976). Hereditatis aditio.
 
3.
Bojarski, W., Dajczak, W., Sokala, A. (2007) Verba iuris. Reguły i kazusy prawa rzymskiego.
 
4.
Borysiak, W. (2008). Ochrona członków rodziny spadkodawcy na tle historycznoprawnym oraz prawnoporównawczym, Zeszyty Prawnicze UKSW 8.2.
 
5.
Dębiński, A. (2017). Rzymskie prawo prywatne. Kompendium.
 
6.
Fadda, C.(1949). Concetti fondamentali del diritto ereditario romano, t. 2.
 
7.
Jors, P., Kunkel, W., Wenger, L., Honsel, H., Mayer-Maly, T., Selb, W. (1987). Römisches Recht.
 
8.
Kałdon, B.M. (2011). Rodzina jako instytucja społeczna w ujęciu interdyscyplinarnym, Forum Pedagogiczne UKSW, t. 1.
 
9.
Krüger, H. (1939). Zum römischen Pflichteilsrecht, [w:] Festschrift Paul Koschaker, II.
 
10.
Kaser, M. (1975). Das römische Privatrecht 2, II.
 
11.
Kursa, S. (2012). Przedmiot i cel querella inoficiosi testamenti, Themis Polska Nova 2/2012.
 
12.
Kuryłowicz, M. (1976). Dziedziczenie przeciwtestamentowe adoptowanych i jego znaczenie dla rozwoju rzymskiej adopcji, CPH 28.2.
 
13.
Kuryłowicz, M., Wiliński A. (2008). Rzymskie prawo prywatne. Zarys wykładu.
 
14.
La Pira, G. (1930). La successione ereditaria intestata e contro il testamento in diritto Romano.
 
15.
Longchamps de Bérier, F. (2008). Nadużycie prawa w rzymskim prawie prywatnym.
 
16.
Longchamps de Bérier, F. (1933), (2009), (2014), (2018). Prawo rzymskie. U podstaw prawa prywatnego.
 
17.
Łapicki, B. (1933). Władza ojcowska w starożytnym Rzymie.
 
18.
Palmirski, T. (2006). O różnych regułach dawnego prawa 17 tytuł 50 księgi Digestów, Tekst – Tłumaczenie – Komentarz, Tłumaczenia monumenta aere perenniora, Zeszyty Prawnicze UKSW 6.2.
 
19.
Piątkowski, J. (1979). Prawo spadkowe. Zarys wykładu.
 
20.
Piątkowski, J. (1985). System prawa rodzinnego i opiekuńczego.
 
21.
Piętak, L. (1882). Prawo spadkowe rzymskie.
 
22.
Rozwadowski, W. (2003). Gai Institutiones. Instytucje Gaiusa.
 
23.
Smyczyński, T. (2003). Prawo rodzinne i opiekuńcze.
 
24.
Świrgoń-Skok, R. (2010). Kategoria spadkobierców koniecznych (heredes necessarii) jako przykład zapewnienia ciągłości w rodzinie rzymskiej w okresie prawa klasycznego, Studia Iuridica Lublinensia 14.
 
25.
Tyszka, Z. (1995). Rodzina w świecie współczesnym – jej znaczenie dla jednostki i społeczeństwa, [w:] Pedagogika Społeczna.
 
26.
Tyszka, Z. (1991). Stan i przeobrażenia współczesnych rodzin polskich.
 
27.
Voci, P., 1963, Diritto hereditasio romano II. Parte speciale.
 
28.
Zabłoccy, M. i J. (2003). Ustawa XII Tablic. Tekst – tłumaczenie – objaśnienia.
 
29.
Watson, A., 1971, The Law of Succession in the Later Roman Republic.
 
eISSN:2391-789X
ISSN:1734-2031
Journals System - logo
Scroll to top