Cel pracy:
Empiryczna weryfikacja problemu wypalenia zawodowego nauczycielek wychowania przedszkolnego i edukacji wczesnoszkolnej

Materiał i metody:
Materiał empiryczny, autorski zebrany na podstawie ankietyzacji 182 osób. test wypalenia zawodowego został opracowany samodzielnie. Składa się on z 19 pytań: pięć badało wymiar wyczerpania emocjonalnego, siedem badało wymiar depersonalizacji a kolejne siedem odnosiło się do poczucia osiągnięć osobistych. Badane nauczycielki musiały odnieść się z zastosowaniem czterostopniowej skali (od 1 – zupełnie do mnie nie pasuje do 4 – zdecydowanie do mnie pasuje). Druga część użytego kwestionariusza służyła do pomiaru poziomu samooceny. Samoocena została zmierzona w oparciu o polską adaptację Skali Samooceny SES M. Rosenberga.

Wyniki:
Badane nauczycielki wychowania przedszkolnego i edukacji wczesnoszkolnej charakteryzowały się zróżnicowanym poziomem wypalenia zawodowego. Niski poziom wypalenia reprezentowało 29,7 proc. badanych, przeciętny 41,7 proc., zaś wysoki 28,6 proc.

Wnioski:
Zależność pomiędzy poziomem kształcenia (przedszkolny, wczesnoszkolny), wiekiem badanych, ich stażem pracy, poziomem wykształcenia a wypaleniem zawodowym nie pozwala w badanej grupie na wykreślenie trwałego trendu, zależności pozwalającej się jednoznacznie zinterpretować uzyskane wyniki. Czynniki socjo-demograficzne nie mają również wysokiego wpływu na samoocenę badanej grupy nauczycielek. Nie ma zauważalnych różnic między poszczególnymi podgrupami a wartością wskaźnikową zmiennej samoocena. Znakomita większość (72 proc.) badanych nauczycielek osiągnęła przeciętne i ponad przeciętne wyniki w teście samooceny SES Rosenberga. To co można stwierdzić po weryfikacji hipotez to, to, że nauczycielki z wyższym stażem pracy miały wyższe wyniki samooceny uzyskane testem SES Rosenberga.