Wymiar sprawiedliwości - tradycyjny czy nowoczesny?
Więcej
Ukryj
1
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej
im. Alcide De Gasperi w Józefowie
Data publikacji: 03-07-2018
JoMS 2013;19(4):367-389
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Rozwój technologiczny nie pozostaje bez wpływu na kształt wymiaru
sprawiedliwości, sposób pracy sędziów czy zasady prowadzenia postępowań.
W tej nowej rzeczywistości określenie istoty wymiaru sprawiedliwości
i prawa do sądu stanowi punkt wyjścia dla dalszych rozważań dotyczących
informatyzacji sądów. Niezmiernie istotnym jest bowiem ustalenie,
jak dalece postęp informatyczny zmienia wymiar sprawiedliwości i na
jakich zasadach może on wkraczać do sądów. Chodzi o to, żeby informatyzacja
usprawniała, a nie blokowała czy naruszała realizację jednego z fundamentalnych
zasad państwa prawa, jakim jest prawo do sądu.
Nowe rozwiązania techniczne, które prowadzą, jakby się wydawało, do
otrzymania szybszej ochrony prawnej, mogą jednak kolidować z obowiązującymi
zasadami konstytucyjnymi oraz ugruntowaną praktyką sądową.
Można wobec tego sądzić, że wprowadzanie do wymiaru sprawiedliwości
zaawansowanych rozwiązań technologicznych wymaga konsultowania ich
ze środowiskami prawniczymi oraz rozpowszechniania w literaturze, celem
sprowokowania debaty
REFERENCJE (31)
1.
Skrzypiński, D. (2009). Władza sądownicza w procesie transformacji polskiego systemu politycznego. Studium politologiczne. Wrocław.
2.
Czarny, P. (2011). [w:] P. Sarnecki (red.), Prawo konstytucyjne Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa.
3.
Sagan,S., Ciechanowska, J. (2010) Organy i korporacje ochrony prawa, Warszawa.
4.
Banaszak, B. (2009). Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz, Warszawa.
5.
Trzciński, J. (1999). [w:] L. Garlicki (red.), Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz, Tom I, Warszawa.
6.
Banaszak, B. (2007). Porównawcze prawo konstytucyjne współczesnych państw demokratycznych, Warszawa.
7.
Lubiński, K. (2011). Pojęcie wymiaru sprawiedliwości w świetle Konstytucji RP i standardów międzynarodowych, [w:] J. Gudowski (red.), K. Weitz (red.), Aurea praxis, aurea teoria Księga pamiątkowa ku czci Profesora Tadeusza Erecińskiego. Tom II, Warszawa.
8.
Szymoszek, E. (1971). Iurisdictio w prawie rzymskim, Wrocław.
9.
Sitek, M. (2012) Prawne i instytucjonalne ramy polityki karnej UE, Journal of Modern Science 1/12/2012, ss. 187-205.
10.
Małajny, R. M. (2001). Trzy teorie podzielonej władzy, Warszawa.
11.
Monteskiusz, (1997). O duchu praw, Kęty.
12.
Ereciński, T., Gudowski, J., Iwulski, J. (red.) (2009) Prawo o ustroju sądów powszechnych. Ustawa o Krajowej Radzie Sądownictwa. Komentarz, Warszawa.
13.
Słownik języka polskiego. (1968). Warszawa.
14.
Bańko, M. (2008). Słownik wyrazów obcych PWN, Warszawa.
15.
Rączka, M. (2011). [w:] Z. Witkowski (red.) Prawo konstytucyjne, Toruń.
16.
Banaszak,B. (2010). Prawo konstytucyjne, Warszawa.
17.
Błaszczak, Ł. (2010). Wyrok sądu polubownego w postępowaniu cywilnym, Warszawa.
18.
Czeszejko-Sochacki, Ł. (2003). Sądownictwo konstytucyjne w Polsce na tle prawno-porównawczym, Warszawa.
19.
Zięba-Załudzka, H. (2002). Władza ustawodawcza, wykonawcza i sądownicza w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa.
20.
Prusak,F. (1999). Ustrój organów ochrony prawnej, Warszawa.
21.
Piasecki, K. (2005). Organizacja wymiaru sprawiedliwości w Polsce, Warszawa.
22.
Siemieński,O. (1980). Prawo konstytucyjne, Warszawa-Poznań.
23.
Siedlecki, W., Jodłowski, J. (1958). Postępowanie cywilne. Część ogólna, Warszawa.
24.
Włodyka,S. (1975). Ustrój organów ochrony prawnej, Warszawa.
25.
Gaberle,A. (2004). Leksykon polskiej procedury karnej, Gdańsk.
26.
Sagan,S. (2003). Prawo konstytucyjne Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa.
27.
Skrzydło,W. (2009). Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz, Warszawa.
28.
Serafin,S., Szmulik, B. (2007). Organy ochrony prawnej RP, Warszawa.
29.
Przyjemski,S.M. (2009). Spory kompetencyjne między organami sprawującymi wymiar sprawiedliwości w Polsce, Warszawa.
30.
Ignaczewski,J. (2008). Wymiar sprawiedliwości – teraźniejszość i przyszłość, Warszawa.
31.
Węgrzyn, S. (1999). Miejsce Informatyki w nauce, [w:] Nauka.