Cel pracy:
Praca ma na celu ukazanie fenomenu coraz większej popularności alternatywnych form terapii (CAM) jako wyzwania dla współczesnej nauki, zwłaszcza dyscyplin społecznych. Istotną kwestią jest prezentacja kontekstu psychologicznego i społeczno-kulturowego omawianego zjawiska. Celem badań było ustalenie zakresu rozpowszechnienia zjawiska korzystania z CAM oraz celów, w jakich są stosowane. Badania miały również rozstrzygnąć, jakie rodzaje terapii wybierane są najczęściej i sprawdzić, czy osoby je stosujące i niestosujące różnią się pod względem nasilenia postaw zdrowotnych, m.in. takich, jak wiara w jedność ciała i umysłu, poczucie holistycznej równowagi i innych.

Materiał i metody:
Badania przeprowadzono na grupie polskich respondentów (N=599). Jako narzędzia wykorzystano ankietę oraz kwestionariusz Complementary, Alternative and Conventional Medicine Attitudes Scale (CACMAS) autorstwa T. Hernandez, K. McFadden i T. Ito, który zaadaptowano do warunków polskich wraz z weryfikacją jego własności psychometrycznych.

Wyniki:
Ponad 40% badanych przyznaje, że korzysta z CAM, przy czym średnio najbardziej popularne są terapie biologiczne, manualne i tradycyjna medycyna chińska. CAM stosowane są najczęściej w celach profilaktycznych, leczniczych i poprawy samopoczucia. Występują istotne różnice u osób korzystających i niekorzystających z CAM w zakresie postaw przychylnych wobec CAM, przekonań dotyczących ich wiarygodności oraz postawach wiary w jedność ciała i umysłu, a także zadowolenia z doświadczeń z medycyną konwencjonalna.

Wnioski:
Badania pokazują duże rozpowszechnienie zjawiska korzystania z CAM w badanej polskiej próbie. Wyniki wskazują na pilną potrzebę badania potrzeb i oczekiwań ludzi w zakresie usług zdrowotnych.