O czasopiśmie
O czasopiśmie
Kolegium Redakcyjne
Rada Naukowa
Recenzenci
Kodeks Etyczny
Wydania Specjalne
Terminy czasopisma
RODO - informacje o przetwarzaniu danych osobowych
Indeksacja
Licencje i dostęp
Archiwum
Dla autorów
Zasady publikacji
Techniczna instrukcja dla autorów
Umowa o udzielenie nieodpłatnej licencji CC BY-SA
Oświadczenie autora o prawach autorskich
Procedura publikacji
Kontakt
O czasopiśmie
O czasopiśmie
Kolegium Redakcyjne
Rada Naukowa
Recenzenci
Kodeks Etyczny
Wydania Specjalne
Terminy czasopisma
RODO - informacje o przetwarzaniu danych osobowych
Indeksacja
Licencje i dostęp
Wspieranie rozwoju dziewczynek z ADHD w edukacji wczesnoszkolnej: perspektywa nauczycieli i rodziców
1
WSGE University of Applied Sciences in Józefów, Poland
Data nadesłania: 11-11-2023
Data ostatniej rewizji: 31-01-2024
Data akceptacji: 29-02-2024
Data publikacji: 28-03-2024
Autor do korespondencji
JoMS 2024;55(1):674-687
SŁOWA KLUCZOWE
ADHDrodzicezespół nadpobudliwości psychoruchowejnauczycielpedagogika specjalnapedagogika wczesnoszkolna
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Cel pracy:
Artykuł koncentruje się na rozpoznawaniu i adresowaniu wyzwań związanych z ADHD u dziewczynek w wieku wczesnoszkolnym. Praca ma na celu wypełnienie luki w literaturze naukowej poprzez skupienie się na specyfice ADHD u dziewczynek, co różni się od objawów u chłopców. Ma również zwiększyć świadomość zagadnienia ADHD wśród rodziców i nauczycieli oraz dostarczyć praktycznych wskazówek terapeutycznych i wsparcia edukacyjnego, które są dostosowane do potrzeb dziewczynek z ADHD.
Materiał i metody:
Materiałami źródłowymi, które posłużą do niniejszej publikacji, będą różne monografie i artykuły pedagogów specjalnych. Zebrany materiał pozwoli na syntetyczne zrealizowanie metodą analityczno-krytyczną wskazanego celu pracy.
Wyniki:
Rodzice powinni nauczyć się przewidywać potencjalne konfliktowe sytuacje, wykluczyć je albo tak zaplanować, aby dziecko mogło sobie z nimi poradzić. Zadaniem rodziców jest zaplanować dzień w taki sposób, aby wprowadzić rytuał i codzienną rutynę powtarzania czynności. Dzieci z nadpobudliwością psychoruchową potrzebują nabyć umiejętności radzenia sobie z konfliktami, labilnością emocjonalną, lękiem i stresem.
Wnioski:
Często niezdiagnozowane dziewczynki cierpią w samotności razem ze swoim zaburzeniem. Ścisła współpraca rodziców i nauczycieli stanowi nieodzowny element w terapii ADHD. Dziecku z ADHD powinno umożliwić się uczestnictwo w procesie edukacyjno-wychowawczym. Ważną kwestią jest poznanie grupy rówieśniczej, aby dziewczynki z ADHD mogły uczyć poznawać siebie i własne reakcje oraz swoje możliwości i zdolności.
Artykuł koncentruje się na rozpoznawaniu i adresowaniu wyzwań związanych z ADHD u dziewczynek w wieku wczesnoszkolnym. Praca ma na celu wypełnienie luki w literaturze naukowej poprzez skupienie się na specyfice ADHD u dziewczynek, co różni się od objawów u chłopców. Ma również zwiększyć świadomość zagadnienia ADHD wśród rodziców i nauczycieli oraz dostarczyć praktycznych wskazówek terapeutycznych i wsparcia edukacyjnego, które są dostosowane do potrzeb dziewczynek z ADHD.
Materiał i metody:
Materiałami źródłowymi, które posłużą do niniejszej publikacji, będą różne monografie i artykuły pedagogów specjalnych. Zebrany materiał pozwoli na syntetyczne zrealizowanie metodą analityczno-krytyczną wskazanego celu pracy.
Wyniki:
Rodzice powinni nauczyć się przewidywać potencjalne konfliktowe sytuacje, wykluczyć je albo tak zaplanować, aby dziecko mogło sobie z nimi poradzić. Zadaniem rodziców jest zaplanować dzień w taki sposób, aby wprowadzić rytuał i codzienną rutynę powtarzania czynności. Dzieci z nadpobudliwością psychoruchową potrzebują nabyć umiejętności radzenia sobie z konfliktami, labilnością emocjonalną, lękiem i stresem.
Wnioski:
Często niezdiagnozowane dziewczynki cierpią w samotności razem ze swoim zaburzeniem. Ścisła współpraca rodziców i nauczycieli stanowi nieodzowny element w terapii ADHD. Dziecku z ADHD powinno umożliwić się uczestnictwo w procesie edukacyjno-wychowawczym. Ważną kwestią jest poznanie grupy rówieśniczej, aby dziewczynki z ADHD mogły uczyć poznawać siebie i własne reakcje oraz swoje możliwości i zdolności.
Licencja
REFERENCJE (33)
1.
Adams, C. (2007). Girls and ADHD. Are you missing the signs? ADHD symptoms in teens: Your guide to warning signs & treatments for adolescents, 116 (6), pp. 31-35.
2.
American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders (5th ed.). https://doi.org/10.1176/appi.b....
3.
Banaszak, A. M. (2016). Równość szans edukacyjnych dzieci i młodzieży ze środowiska wiejskiego. Journal of Modern Science, 28 (1), pp. 105–124.
4.
Barkley, R. (2020). ADHD. Podjąć wyzwanie. Kompletny przewodnik dla rodziców. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
5.
Bora, E. & Pantelis, C. (2016). Meta-analysis of social cognition in attention-deficit/ hyperactivity disorder (ADHD): Comparison with healthy controls and autistic spectrum disorder. Psychological Medicine, 46 (4), pp. 699–716.
6.
Carter, C. (2020). ADHD/ADD: jak pomóc dziecku ogarnąć chaos. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.
7.
Curchack-Lichtin, J., Chacko, A., & Halperin, J. (2014). Changes in ADHD symptom endorsement: Preschool to school age. Journal of Abnormal Child Psychology, 42(6), pp. 993–1004.
8.
Frank, M., & Solden, S. (2023). Emocjonalne wsparcie dla kobiet z ADHD. Łódź: Feeria Wydawnictwo.
9.
Gałka, D. (2023). Trudno usiedzieć w miejscu czyli Dzieci z nadpobudliwością są wśród nas. Bielsko-Biała: Konrad Sobik.
10.
Goldstein, S., Gaub, M. & Carlson, C. (1997). Gender differences in ADHD: A metaanalysis of analysis and critical review. Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry, 36, pp. 1036–1045.
11.
Grandin, T. (2023). Ja widzę to tak: osobiste spojrzenie na autyzm i zespół Aspergera. Gdańsk: Harmonia Universalis.
12.
Green, C. (2001). Zrozumieć ADHD. Warszawa: Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie.
13.
Kamza, A. (2014). Rozwój dziecka. Wczesny wiek szkolny. Warszawa: Instytut Badań Edukacyjnych.
14.
Kołakowski, A. & Pisula, A. (2009). Sposób na trudne dziecko. Przyjazna terapia behawioralna. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Pedagogiczne.
15.
Law, E., Sideridis, G. & Sheridan, M. (2014). Attention-deficit/ hyperactivity disorder in young children: Predictors of diagnostic stability. Pediatrics, 133(4), pp. 659–667.
16.
Lee, S., Lahey, B., Owens, E. & Hinshaw, S. (2008). Few preschool boys and girls with ADHD are well-adjusted during adolescence. Journal of Abnormal Child Psychology, 36(3), pp. 373–383.
19.
Nadeau, K., Littman, E., & Quinn, P. (2016). Understanding girls with ADHD. How they feel and why they do what they do. Washington: Advantage Books.
20.
Nartowska, H. (1976). Wychowanie dziecka nadpobudliwego. Warszawa: Nasza Księgarnia.
21.
O’Brien, J., Dowel, I., Mostofsky, S., Denckla, M. & Mahone, E. (2010). Neuropsychological profile of executive function in girls with attention-deficit/hyper – activity disorder. Archives of Clinical Neuropsychology, 25 (7), pp. 656–670.
22.
Ohan, J. & Johnston, C. (2007). What is the social impact of ADHD in girls? A multi-method assessment. Journal of Abnormal Child Psychology, 35(2), pp. 239–250.
23.
Pink, R. & Emery, R. (2023). Brudne pranie: ADHD u dorosłych i jak sobie z nim radzić. Kraków: Insignis.
24.
Quinn, P. (2005). Treating adolescents girls and women with ADHD: Gender – specific issues. Journal of Clinical Psychology, 61 (5), pp. 579-587.
25.
Rucklidge, J. & Tannock, R. (2002). Neuropsychological profiles of adolescents with ADHD: Effects of reading difficulties and gender. Journal of Child Psychology and Psychiatry, and Allied Disciplines, 43 (8), pp. 988–1003.
26.
Sciberras, E., Ohan, J. & Anderson, V. (2012). Bullying and peer victimisation in adolescent girls with attention-deficit/hyperactivity disorder. Child Psychiatry and Human Development, 43, pp. 254–270.
27.
Szabelska, E. (2023). Kompetencja językowa dzieci z ADHD. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
28.
Szada-Borzyszowska, J. (2010). Dziecko z ADHD wyzwaniem dla nauczycieli i rodziców. In E. Jaszczyszyn, & J. (. Szada-Borzyszkowska, Edukacja dziecka – mity i fakty. Białystok: Trans Humana Wydawnictwo Uniwersyteckie.
29.
Szaniawska, M. (2010). Trudna diagnoza – dylematy rzetelnej oceny ADHD u dorosłych pacjentów. Cz. II: Procesy diagnozy i diagnoza różnicowa. Psychiatria i Psychologia Kliniczna, 10 (3), pp. 213-215.
30.
Wieczorek-Płochocka, W. (2020). Dzieci przewlekle chore w polskim systemie oświaty. Journal of Modern Science, 1/44, pp. 175-193.
31.
Willcutt, E., Pennington, B., Olson, R. & DeFries, J. (2007). Understanding comorbidity: A twin study of reading disability and attention-deficit/hyperactivity disorder. American Journal of Medical Genetics, 144B(6), pp. 709–714.
32.
Witeska-Młynarczyk, A. (2019). Dziecięce doświadczenia ADHD. Etnotgrafia spornej jednostki diagnostycznej. Warszawa: Oficyna Wydawnicza.
33.
Young, S. (2020). Females with ADHD: An expert consensus statement taking a lifespan approach providing guidance for the identification and treatment of attention-deficit/hyperactivity disorder in girls and women. Psychiatry, 20 (1), p. 404.
Udostępnij
ARTYKUŁ POWIĄZANY
| eISSN: | 2391-789X |
| ISSN: | 1734-2031 |
Przetwarzamy dane osobowe zbierane podczas odwiedzania serwisu. Realizacja funkcji pozyskiwania informacji o użytkownikach i ich zachowaniu odbywa się poprzez dobrowolnie wprowadzone w formularzach informacje oraz zapisywanie w urządzeniach końcowych plików cookies (tzw. ciasteczka). Dane, w tym pliki cookies, wykorzystywane są w celu realizacji usług, zapewnienia wygodnego korzystania ze strony oraz w celu monitorowania ruchu zgodnie z Polityką prywatności. Dane są także zbierane i przetwarzane przez narzędzie Google Analytics (więcej).
Możesz zmienić ustawienia cookies w swojej przeglądarce. Ograniczenie stosowania plików cookies w konfiguracji przeglądarki może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie.
Możesz zmienić ustawienia cookies w swojej przeglądarce. Ograniczenie stosowania plików cookies w konfiguracji przeglądarki może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie.
