PL EN
 
1/2023 vol. 50
Statystyki
Pobierz cytowanie
Wskaźnik efektywnego gospodarowania zasobami a poziom ekoinnowacji w państwach członkowskich UE – badania teorio-poznawcze
Małgorzata Rutkowska 1
,
 
Jolanta Pakulska 2
 
 
 
Więcej
Ukryj
1
Katedra Organizacji i Zarządzania, Wydział Zarządzania Politechnika Wrocławska
 
2
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego Instytut Ekonomii i Finansów
 
 
Data nadesłania: 21-01-2023
 
 
Data ostatniej rewizji: 01-03-2023
 
 
Data akceptacji: 27-03-2023
 
 
Data publikacji: 29-04-2023
 
 
Autor do korespondencji
Jolanta Pakulska   

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego Instytut Ekonomii i Finansów
 
 
JoMS 2023;50(1):548-564
DOI: https://doi.org/10.13166/jms/162697
 
 
Artykuł (PDF)
Referencje (27)
 
SŁOWA KLUCZOWE
wskaźniki
zasoby
produktywność
innowacyjność
ekoinnowacje
 
DZIEDZINY
Ekonomia
 
STRESZCZENIE
Cel pracy:
Ważnym elementem nowoczesnych systemów gospodarczych są innowacje, zwłaszcza innowacje ekologiczne (ekoinnowacje). Celem niniejszego opracowania jest ocena wskaźników efektywnego gospodarowania zasobami rozpatrując je z perspektywy poziomu ekoinnowacji w krajach UE.

Materiał i metody:
W artykule, na podstawie analizy dostępnej literaturę przedmiotu, skoncentrowano się na zagadnieniach pomiaru ekoinnowacji. Następnie wykorzystano dostępne wskaźniki z obszaru ekoinnowacji oraz przeanalizowano dane statystyczne za rok 2021. Dane zostały zebrane z raportów Komisji Europejskiej.

Wyniki:
Analiza wybranych wskaźników została przedstawiona zarówno dla Polski, jak i dla pozostałych krajów UE, co umożliwiło dokonanie porównań międzynarodowych. Następnie, dzięki tzw. monitorowaniu wskaźników, określono etap rozwoju ekoinnowacji dla każdego kraju.

Wnioski:
Wskaźnik ekoinnowacji jest jednym z najważniejszych wskaźników w dziedzinie ochrony środowiska. Wdrażanie ekoinnowacji ma zatem na celu stymulowanie zrównoważonego rozwoju.

 
REFERENCJE (27)
1.
Berkhout, F. (2011). Eco-innovation: reflections on an evolving research agenda. „International Journal of Technology, Policy and Management”, Vol. 11, Nos. 3/4, p. 191–197.
Google Scholar
 
 
2.
Białoń, L. (2010). Zarządzanie działalnością innowacyjną, s. 25. Warszawa.
Google Scholar
 
 
3.
Carrillo-Hermosilla, J., Del Río, P., Könnölä, T. (2010). Diversity of eco-innovations: Reflections from selected case studies. „Journal of Cleaner Production”, Vol. 18, p. 1073.
Google Scholar
 
 
4.
Charter, M., Clark, T. (2007). Sustainable Innovation. The Centre for Sustainable Design, http://cfsd.org.uk/Sustainable... (dostęp: 10.10.2022), p. 11–12.
Google Scholar
 
 
5.
Climate Council (2015). What is the difference between absolute emissions and emissions intensity. Pobrane z: https://www.climatecouncil.org... (dostęp: 18.01.2022).
Google Scholar
 
 
6.
OECD (2009). Eco-innovation in Industry: enabling green growth. Paris.
Google Scholar
 
 
7.
Szot, J., Kaletka, K. (b.d.). Produktywność. W: Encyklopedia Zarządzania. Pobrane z: https://mfiles.pl/pl/index.php... (dostęp: 18.10.2022).
Google Scholar
 
 
8.
Fussler, C., James, T. (1996). Driving Eco-Innovation: A Beak through Discipline for Innovation and Sustainability, s. 192. London.
Google Scholar
 
 
9.
Green Business. Eco-innovation. Pobrane z: https://ec.europa.eu/environme... (dostęp: …).
Google Scholar
 
 
10.
Karakaya, E., Hidalgo, A., Nuur, C. (2014). Diffusion of eco-innovations: A review. „Renewableand Sustainable Energy Reviews”, Vol. 33, p. 394.
Google Scholar
 
 
11.
Kemp, R., Andersen, M.M., Butter, M. (2004). Background Report about Strategies for Eco-innovation. Maastricht.
Google Scholar
 
 
12.
Kemp, R., Pearson, A. (2008). Measuring Eco-Innovation. W: Final report of MEI project for DG Research of the European Commission, p. 7. Brussels.
Google Scholar
 
 
13.
KE (2007). Competitiveness and Innovation Framework Programme (2007–2013). Bruksela.
Google Scholar
 
 
14.
KE (2011). Wkład polityki regionalnej w zrównoważony wzrost w ramach strategii „Europa 2020”. Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego. Bruksela.
Google Scholar
 
 
15.
Kobryń, A., Prystrom, J. (2017). Multi-criteria Evaluation of the Eco-innovation Level in the European Union Countries. „Problems of sustainable development”, Vol. 12, No. 2, p. 15–26.
Google Scholar
 
 
16.
Lis, S. (red.). (1999). Vademecum produktywności. Warszawa.
Google Scholar
 
 
17.
Mi Sun Park, Bleischwitz, R., Ki Joo Han, Eun Kyung Jang, Ji Hyung Joo (2017). Eco-Innovation Indices as Tools for Measuring Eco-Innovation. „Sustainability”, 9(12), 2206.
Google Scholar
 
 
18.
Ottman, J. (2011). The New Rules of Green Marketing: Strategies, Tools, and Inspiration for Sustainable Branding, p. 89. Sheffiled: Greenleaf Publishing.
Google Scholar
 
 
19.
Ottman, J.A., Strafford, E.R., Hartman, C.L. (2006). Avoiding green marketing myopia: Ways to improve consumer appeal for environmentally preferable products. „Environment: Science and Policy for Sustainble Development”, Vol. 48, p. 24.
Google Scholar
 
 
20.
Pakulska, J. (2018). Diversification of eco-innovation in the EU Member States. W: Proceedings of the 3rd International Conference on European Integration ICEI 2018, p. 1131–1138. Ostrava.
Google Scholar
 
 
21.
Rennings, K. (2000). Analysis. Redefining innovation – eco-innovation research and the contribution from ecological economics. „Ecological Economics”, Vol. 32, p. 319–332.
Google Scholar
 
 
22.
Rozkrut ,D. (2014). Measuring eco-innovation: Towards better policies to support green growth. „Folia Oeconomica Stetinensia”, Vol. 14, iss. 1, p. 137–148. s. 104.
Google Scholar
 
 
23.
Schumpeter, J.A. (1960). Teoria rozwoju gospodarczego. Warszawa.
Google Scholar
 
 
24.
Smol, M., Avdiushchenko, A., Kulczycka, J. (2017). Circular economy indicators in relation to eco-innovation in European regions. „Clean Technologies and Environmental Policy”, 19(3).
Google Scholar
 
 
25.
Spaini, C., Markianidou, P., Doranova, A. (2018). EU Eco-Innovation Index: 2018 version: Technical note. Technopolis Group. Eco-Innovation Observatory. Pobrane z: https://ec.europa.eu/environme... (dostęp: 15.10.2022).
Google Scholar
 
 
26.
Steward, F. (2006). Opponent Note: Ecoinnovation – Enviromental Benefits. economic growth and job creation. Pobrane z: https://www.dors.dk/files/medi... (dostęp: 23.04.2022).
Google Scholar
 
 
27.
Ziółkowski, B. (2008). Znaczenie ekoinnowacji dla rozwoju przedsiębiorstw. W: A. Graczyk (red.), Zrównoważony rozwój w teorii ekonomii i praktyce, s. 526–534. Wrocław.
Google Scholar
 
 
Udostępnij
Wyślij mailem
ARTYKUŁ POWIĄZANY
Myślenie cyfrowe polskich przedsiębiorstw w świetle badań
Praktyki organizacyjne kształtujące przekonania pracowników na temat cyfryzacji
Cyfryzacja w Unii Europejskiej – w kierunku zrównoważonego rozwoju?
Determinanty przedsiębiorczości współczesne aspekty bezpieczeństwa
E-learning jako innowacyjna forma podnoszenia kwalifikacji zawodowych osób dorosłych na przykładzie grupy zawodowej nauczycieli – wybrane problemy
Indeksy
 
Indeks słów kluczowych
Indeks dziedzin
Indeks autorów
eISSN:2391-789X
ISSN:1734-2031
Journals System - logo
© 2006-2024 Journal hosting platform by Bentus
Scroll to top