W artykule podjęta została problematyka ewaluowania działalności naukowej uczelni w odniesieniu do III kryterium ewaluacyjnego: mierzonego jakościowo wpływu działalności naukowej na funkcjonowanie społeczeństwa i gospodarki. Autorskie refleksje i analiza literatury uzupełnione zostały uwagami i wypowiedziami przedstawicieli Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz reprezentacji Komisji Ewaluacji Nauki kadencji 2019-2022. Dodatkowo w tekście pojawia się głos przedstawicieli sieci badawczej SOWA (Społeczne Obiegi Wiedzy Akademickiej), którzy dokonują rekonstrukcji najważniejszych problemów związanych z ewaluacją III kryterium. Uwagi te zostały zebrane podczas sympozjum naukowo-praktycznego organizowanego przez MNiSW 18 października 2024 roku, w którym autorka tego tekstu brała udział. O III kryterium pisze się niewiele, jest do tej pory obszarem, który przez badaczy oceniany jest jako najbardziej tajemniczy i w konsekwencji ryzykowny. W pracy zrelacjonowana jest krótko historia strategii ewaluowania działaności naukowej w Polsce oraz szczegółowo opisane są wyzwania, które stoją przed badaczami decydującymi się (lub przymuszonymi) do prowadzenia badań, których celem jest implementowanie wyników do szeroko rozumianej rzeczywistości społecznej. W tekście zrelacjonowano obawy środowiska akademickiego wobec ewaluowania społecznego wpływu badań i dokonano identyfikacji koniecznych zmian w myśleniu o roli uniwersytetu. Nakreślono również najpilniejsze zmiany, których wprowadzenie do systemu ewaluacji III kryterium spowoduje większe zainteresowanie kwestiami aplikacyjnymi.