Cel pracy:
Przedstawienie istoty operacji wielodomenowych, ze szczególnym uwzględnieniem wymiaru poznawczego, jako nowej domeny prowadzenia konfliktów, określanych mianem wojny kognitywnej.

Materiał i metody:
Bibliometryczne z zastosowaniem analizy treści, liczby i sieci cytowani publikacji w określonym czasie, stosowanej do oceny wpływu badanego przedmiotu na rozwój i dyfuzję wiedzy w tej dziedzinie. W badaniu wykorzystano takie wskaźniki bibliometryczne jak: intensywność i liczbę publikacji, typy opublikowanych dokumentów, współzależność słów kluczowych i sieci współcytowań.

Wyniki:
Wojna kognitywna jest jednym z najpoważniejszych zagrożeń przed którym stanęły państwa demokratyczne na całym świecie. Jej asymetryczność i „śmiercionośna” siła rażenia polega na wykorzystywaniu mediów społecznościowych i przekazów medialnych, których zakres oddziaływania na odbiorców, szybkość przekazu i treść fałszywych informacji w świecie cyfrowym jest nieograniczona i pozbawiona możliwości skutecznej weryfikacji.

Wnioski:
Podjęcie ataku kognitywnego w sferze medialnej powoduje skutki w skali globalnej i dotyka głównie młodych pokoleń, pozostawiając atakowane społeczeństwo w stanie nieświadomości zagrożenia. Stąd też domena kognitywna jest współcześnie najgroźniejszą formą aktu agresji, zarówno międzypaństwowego, jak i terrorystycznego, czego dowodem jest obecnie pełnoskalowa wojna w Ukrainie. Prowadzone przez Rosję działania są przykładem operacji wielodomenowej, w które teatrem działań jest ląd, powietrze, morze, przestrzeń informacyjna i kognitywna. Hybrydowy charakter działań dowodzi, że w ciągu zaledwie kilku dni w miarę stabilny kraj zmienia się w państwo ogarnięte intensywnym konfliktem militarnym, w którym śmierć ponosi ludność cywilna i żołnierze, a infrastruktura i środowisko podlegają zniszczeniu.