Wirus Ebola (EV) powoduje bardzo ciężką, często śmiertelną chorobę zakaźną zaliczaną do gorączek krwotocznych. Liczne epidemie Ebola wybuchające w ciągu trzech ostatnich dekad utrwaliły poczucie strachu i chaosu gospodarczego w społecznościach lokalnych i regionalnych w Afryce. Jeszcze do niedawna szufladkowano tą chorobę jako dotykającą tylko regionu afrykańskiego, co nie jest prawdą. Częstotliwość występowania epidemii tego wirusa od roku 1970 systematycznie wzrasta. Epidemia wirusa Ebola z 2014 r. w Afryce Zachodniej uznana została przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) za najcięższą w historii, zagrażającą zdrowiu publicznemu. Ceną życia w globalnej wiosce jest duże ryzyko transmisji wirusa praktycznie do każdego rejonu świata. Dzieje się tak z uwagi na nowoczesne środki transportu i powszechny styl życia. Klinicznie objawy zarażenia pojawiają się zwykle po okresie inkubacji wynoszącym około 11dni, dlatego tak trudno rozpoznać chorobę. Objawy grypopodobne mogą rozwinąć się w gorączkę krwotoczną z niewydolnością wielonarzą- dową prowadzącą często do śmierci. Artykuł ten charakteryzuje wirusa Ebola i przedstawia jego cechy jako doskonałego czynnika, który może być wykorzystany przez terrorystów w celu osiągnięcia swoich niecnych celów społecznych, politycznych lub religijnych. W artykule przedstawiono etiologię wybuchu epidemii wirusa Ebola w Afryce Zachodniej w 2014 r., zagrożenie, które ona powoduje, sposoby na walkę z nią oraz koszty, które należy ponieść, by ją zwalczyć, jak i straty ekonomiczne które wywołuje w wielu gospodarkach świata. Pozwoli to uzmysłowić czytelnikom, co może się stać, gdyby tak niebezpieczny patogen, jeden z czynników rażenia broni biologicznej, dostał się w niepowołane ręce.