Świadomość na rzecz pokoju predyktorem zdrowia psychicznego człowieka
 
Więcej
Ukryj
1
Zakład Kryminologii Stosowanej Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach
 
 
Data publikacji: 30-06-2017
 
 
JoMS 2017;33(2):87-114
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Filozofia prawa winna wypracować model zachowania atrybutowo-normatywnego będącego jednocześnie odzwierciedleniem i przedłużeniem świata wewnętrznego człowieka, który pozwoli afirmować postawę zaangażowania w sprawy społeczne przekraczające wymiar indywidualistyczny na rzecz wartości wyższych. Dotykanie, przejmowanie i organizowanie otoczenia zewnętrznego w imię wartości będzie moż- liwe, gdy twórczość, rozwój, dezintegracja i stan nieprzystosowania staną się stałymi antecedensami osobowymi będącymi jednocześnie stanem dynamicznym świata transkulturowego. Samodzielność egzystencjalna jednostki stanowiąca dobro samo w sobie oraz wartość centrowa w procesie uspołecznienia wiąże się nierozerwalnie z relatywizmem, tolerancją oraz wieloświatopoglądowością. Zasadniczą dymensją definiującą zdrowie psychiczne jest zdolność i umiejętność pokonywania i neutralizowania uwarunkowań psychospołecznych przez osobę. Jednostka zawiera w sobie określone dynamizmy pozwalające na kształtowanie psychiki za pośrednictwem „czynnika trzeciego”, który ma bezpośredni wpływ na środowisko wewnętrzne i zewnętrzne człowieka, a są nimi: samoświadomość, samopotwierdzenie oraz samowychowanie. Przetwarzanie świata duchowego i psychicznego jednostki przy udziale tych predyktorów zmierza w stronę harmonizacji swojego typu podstawowego kondycji zdrowia psychicznego przy uzupełnianiu go cechami innych.
Licencja
REFERENCJE (29)
1.
Beers, G.W. (1948). Umysł, który sam siebie odnalazł, Warszawa: Polskie Towarzystwo Higieny Psychicznej.
 
2.
Dąbrowski, K. (1985a). Co to jest zdrowie psychiczne?, w: Dąbrowski K. (red.) Zdrowie psychiczne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
 
3.
Dąbrowski, K. (1974). Dwie diagnozy, Warszawa: Polskie Towarzystwo Higieny Psychicznej.
 
4.
Dąbrowski, K. (1989a). Elementy filozofii rozwoju, Warszawa: Polskie Towarzystwo Higieny Psychicznej.
 
5.
Dąbrowski, K. (1984). Funkcje i struktura emocjonalna osobowości, Lublin: Polskie Towarzystwo Higieny Psychicznej.
 
6.
Dąbrowski, K. (1964). Higiena psychiczna w życiu codziennym, Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich.
 
7.
Dąbrowski, K. (1991). Moralność w polityce. Wielopoziomowość funkcji uczuciowych i popędowych w życiu społecznym oraz instytucjach, Warszawa: Wydawnictwo „Bis”. ISBN 8385144064.
 
8.
Dąbrowski, K. (1985b). Odezwa do Psychoneurotyków, „Pismo Literackie Student” 1975, nr 3, s. 7.
 
9.
Dąbrowski, K. (1976). On the philosophy of develpoment through postive pisitegration and secondary integration, „Dialectics and Humanism”, nr 3–4, s. 142. ISSN 0867-504X.
 
10.
Dąbrowski, K. (1982). Pasja rozwoju, Warszawa: Polskie Towarzystwo Higieny Psychicznej.
 
11.
Dąbrowski, K. (1971). Pojęcia żyją i rozwijają się, Londyn: Gryf.
 
12.
Dąbrowski, K. (1996). Rozwój w kontekście teorii dezintegracji pozytywnej, „Zeszyty Naukowe”, nr 1, s. 72 i n.
 
13.
Dąbrowski, K. (1986). Trud istnienia, Warszawa: Wiedza Powszechna. ISBN 832140491X.
 
14.
Dąbrowski, K. (1975). W poszukiwaniu zdrowia psychicznego, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. ISBN 830112105X.
 
15.
Dąbrowski, K. (1989b). W poszukiwaniu zdrowia psychicznego, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe. ISBN 8301087374.
 
16.
Dąbrowski, K. (1979). Wprowadzenie do higieny psychicznej, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne. ISBN 8302000574.
 
17.
Dąbrowski, K. (1995). Zdrowie psychiczne ludzi przeciętnych, wybitnych o ukształtowanej osobowości oraz problem psychopatii, w: Dąbrowski K. (red.) Zdrowie psychiczne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 165-177.
 
18.
Grzywak-Kaczyńska, A. (1972). Teoria dezintegracji pozytywnej Kazimierza Dąbrowskiego, „Zdrowie Psychiczne”, nr 6, s. 112 i n. ISSN 044-2003.
 
19.
Kaufman, A., (1987). Gustav Radbruch: Rechtsdenker, philosoph, sozialdemokrat, München; Zurych: Piper , s. 19 i n. ISBN 978349215247.
 
20.
Kobierzycki, T. (1989). Osoba – dylematy rozwoju, Bydgoszcz: „Pomorze”. ISBN 8370034098.
 
21.
Mróz, A. (2008). Rozwój osobowy człowieka – badania w kontekście teorii dezintegracji pozytywnej Kazimierza Dąbrowskiego, Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego im. Jana Pawła II. ISBN 9788373064232.
 
22.
Piechowski, M. (1985). Zdrowie psychiczne jako funkcja rozwoju psychicznego, w: Dąbrowski K. (red.) Zdrowie psychiczne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. , s. 11 i n.
 
23.
Suchodolski, B. (1985). Osobowość i alternatywy cywilizacji współczesnej, w: Dąbrowski K. (red.) Zdrowie psychiczne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN , s. 64 i n.
 
24.
Szyszkowska, M. (1989). Filozofia prawa i filozofia człowieka, Warszawa: „PAX”. ISBN 8321109934.
 
25.
Szyszkowska, M. (1979). Interdyscyplinarność higieny psychicznej, „Zdrowie Psychiczne”, nr 3–4, s. 47 i n. ISSN 044-2003.
 
26.
Szyszkowska, M. (2007). Niezbędność ideałów w polityce, [w:] M. Szyszkowska (red.), Ideowość w polityce, Warszawa: Tchu Dom Wydawniczy. ISBN 9788389782397.
 
27.
Szyszkowska, M. (2009). Znaczenie teorii dezintegracji pozytywnej dla nowych ideałów w procesach edukacyjnych, [w:] H. Gajdamowicz (red.), Nauczyciel wobec szans i zagrożeń edukacyjnych w XXI wieku, Kraków: Uniwersytet Łódzki, s. 7. ISBN 9788375254938.
 
28.
Tatala, M. (2002). Problematyka rozwoju w teorii dezintegracji pozytywnej Kazimierza Dąbrowskiego, „Paedagogia Christiana”, t. I, s. 78 i n. ISSN 2451-1951.
 
29.
Urbankowski, B. (1985). Człowiek, który rozumiał pacjentów (w piątą rocznicę śmierci profesora Kazimierza Dąbrowskiego), „Poezja”, nr 11, s. 55–56.
 
eISSN:2391-789X
ISSN:1734-2031
Journals System - logo
Scroll to top