Post-traumatic stress in high risk professions
More details
Hide details
1
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Instytut Nauk Socjologicznych i Pedagogiki
Submission date: 2021-05-07
Final revision date: 2022-04-06
Acceptance date: 2022-05-05
Publication date: 2022-07-31
Corresponding author
Agnieszka Rowicka
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Instytut Nauk Socjologicznych i Pedagogiki
JoMS 2022;48(1):421-435
KEYWORDS
TOPICS
ABSTRACT
Objectives:
The aim of this article is to present the impact of stress on the professionals who work in the uniformed services of the police, fire department, correctional department, therefore such individuals who are carrying out their chores under conditions of being particularly at risk of experiencing various types of traumatic incidents.
Material and methods:
The article, based on the both theoretical and empirical researches of the experts of this issue, presents the main criteria, symptoms and factors conditioning development of the post-traumatic stress disorder. It also presents data indicating the scale of this phenomenon and the effects of the trauma associated with acting a stressful professional role.
Results:
The prevalence of traumatic events around the world is increasing. It is estimated that ca. 70% of the population has experienced in their life this kind of occurrence, while the post-traumatic stress disorder is considered as one of the most severe of its consequences, leading to negative psychosomatic symptoms, which disorganise a hitherto functioning in all of the life spheres.
Conclusions:
The aspects addressed in this article, represent a cognitive value, since they expose the widely understood traumatic situation of the individuals working in the high-risk professions. Furthermore, another value added of this paper is its diagnostic character due to the presentation of the knowledge not only about the issue of trauma, but also of the criteria of the post-traumatic stress disorder.
REFERENCES (23)
1.
Breslau, N., Davis G.C., Andreski P. (1995). Risk factors for PTSD-related traumatic events: A prospective analysis. „The American Journal of Psychiatry”, No. 152(4), s. 529–535.
2.
Breslau, N. i in. (1998). Trauma and posttraumatic stress disorder in the community: Tbhe 1996 Detroit Area Survey of Trauma. „Archives of General Psychiatry”, No 55, s. 626–632.
3.
Carlier, I.V.E., Lamberts, R.D., Gersons, B.P.R. (1997). Risk factors for posttraumatic stress symptomatology in police officers: A prospective analysis. „Nervous Mental Disease”, No. 185(8), s. 498–506.
4.
Calhoun, L.G., Cann, A., Tedeschi, R.G. (2010). The posttraumatic growth model: sociocultural considerations. In: T. Weiss, R. Berger (eds.). Posttraumatic Growth and Culturally Competent Practice. Hoboken, NJ: John Wiley & Sons, s. 1–14.
5.
Dudek, B. (2003). Zaburzenie po stresie traumatycznym. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
6.
Ehring, T., Ehlers, A. (2014). Does rumination mediate the relationship between emotion regulation ability and posttraumatic stress disorder? „European Journal of Psychotraumatology”, No. 5,
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/p... (dostęp: 17.12.2020).
7.
Gałecki, P. i in. (2013). Kryteria diagnostyczne zaburzeń psychicznych DSM-5. Wydanie 5. Wrocław: Wydawnictwo Edra Urban & Partner.
8.
Goma-i-Freixanet, M. (2004). Co sprawia, że ludzie podejmują ryzykowną pracę? W: J Strelau (red.), Osobowość a ekstremalny stres. Gdańsk: GWP, s. 200.
9.
Groth, J., Waszyńska i K., Zyszczyk, B. (2013). Czynniki ryzyka rozwoju zespołu stresu pourazowego u żołnierzy uczestniczących w misjach pokojowych. „Studia Edukacyjne”, No.nr 26, s. 297–316.
10.
Horowitz, M.J. (1986). Stress response syndromes. New Jersey, London: Jason Aronson INC.
11.
Korczyńska, J. (2004). Temperamentalny czynnik ryzyka wypalenia zawodowego na przykładzie pracowników służby więziennej. W: J. Strelau (red.). Osobowość a ekstremalny stres. Gdańsk: GWP, s. 8.
12.
Koniarek, J., Dudek B. (2001). Zespół zaburzeń po stresie urazowym a stosunek do pracy strażaków. „Medycyna Pracy”, nr 52(3), s. 177-–183.
13.
Mockałło, Z. (2009). Stres pourazowy w zawodzie strażaka – przegląd badań. „Bezpieczeństwo Pracy”, nr 6, s. 2–4.
14.
Ogińska-Bulik, N. (2013). Pozytywne skutki doświadczeń traumatycznych. Czyli kiedy łzy zamieniają się w perły. Warszawa: Wydawnictwo Difin.
15.
Ogińska-Bulik, N. (2105). Dwa oblicza traumy. Negatywne i pozytywne skutki zdarzeń traumatycznych u pracowników służb ratowniczych. Warszawa: Wydawnictwo Difin.
16.
Ogińska-Bulik, N. (2016). Negatywne i pozytywne następstwa doświadczonej traumy – rola ruminacji. „Psychiatria”, nr 16(3), s. 182–187,
http://www.psychiatria.com.pl/... (dostęp: 17.12.2020).
17.
Ogińska-Bulik, N. (2016). Pozytywne skutki doświadczeń traumatycznych u żołnierzy uczestniczących w misjach wojskowych — rola zasobów osobistych. „Psychiatria”, nr 3(3), s. 123–132.
18.
Piotrowski, A. (2012). Psychospołeczne konsekwencje stresu operacyjno-bojowego. „Zeszyty Naukowe WSOWL”, nr 2(164), s. 129–143.
19.
Tedeschi R., Calhoun L. (2004). Posttraumatic Growth: Conceptual Foundations and Empirical Evidence. „Psychological Inquiry”, No. 15(1), s. 1–18.
20.
Załuski, M. (2008). Rozwojowe zmiany po doświadczeniach na misjach wojskowych. Doniesienie z badań. „Sztuka Leczenia”, nr 3−4, s. 95–115.
21.
Zawadzki, B. i Popiel, A. (2014). Na rozstaju dróg: struktura objawów stresu pourazowego (PTSD) po DSM-5, a przed ICD-11. „Nauka”, nr 4, s. 69–86.
22.
Zdankiewicz-Ścigała, E. (2017). Aleksytymia i dysocjacja jako podstawowe czynniki zjawisk potraumatycznych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
23.
Yehuda, R., McFarlane, A.C. (1995). Conflict between current knowledge about posttraumatic stress disorder and its original conceptual basis. „American Journal of Psychiatry”, No. 152(12), s. 1705–1713.