W dzisiejszych czasach coraz większym problemem staje się wzrastająca liczba konkubinatów. Należy uznawać to za problem z tego względu, że związki te są legalne, aczkolwiek nie tak stabilne jak małżeństwa, ponadto nie zapewniają rodzinnego bezpieczeństwa w najwyższym stopniu. W  prawie polskim nie ma ustawy o  konkubinacie, a  obowiązujące akty prawne nie dysponują tym pojęciem. Często można spotkać się ze stwierdzeniami, że polskie prawo dyskwalifikuje osoby pozostające w związkach nieformalnych, a  najlepszym rozwiązaniem byłoby uchwalenie ustawy o konkubinacie. W niniejszej pracy autorka wykazuje, że prawo nie pomija zupełnie wymienionych wyżej osób i odnosi się do nich poprzez użycie określeń takich jak osoba bliska czy osoba najbliższa. Zauważalna jest zmiana prawa w kierunku otwierania się na związki nieformalne m.in. poprzez wprowadzenie wymienionych wyżej terminów. W literaturze wskazuje się, że konkubinat i kohabitacja nie są pojęciami tożsamymi. Na potrzeby pracy, której celem jest ukazanie skutków prawnych związków innych niż trwały związek małżeński, autorka przychyla się jednak do stanowiska, że potocznie określeń tych można używać zamiennie. W związku z niemożliwością wskazania wszystkich istniejących skutków prawnych konkubinatu odniesiono się tylko do niektórych z nich, aby wykazać, że związki takie nie są pomijane przez prawo. W analizie omawianej problematyki pomocna okazała się nie tylko literatura i orzecznictwo, ale także statystyki ukazujące m.in. różnicę w ilości osób pozostających w związkach kohabitacyjnych w 2002 i 2011 r.