W dzisiejszym świecie informacja wydaje się posiadać najistotniejszą rolę, ponieważ bez niej trudno jest sobie wyobrazić należyte funkcjonowanie społeczeństwa, gospodarki czy państwa. Szczególnie widać to na przykładzie gospodarki, gdzie informacja staje się nie tylko najdroższym towarem i oddziałuje na przewagę konkurencyjną, ale poprzez wyodrębnienie jej jako osobnej kategorii czynników produkcji wpłynęła także na zmianę samego paradygmatu ekonomii i procesu gospodarowania. Oczywiście nie chodzi tutaj o jakąkolwiek informację, ale o taki jej zasób, który pozwoli każdemu człowiekowi, a także każdemu społeczeństwu prawidłowo funkcjonować. Taki zasób stanowi pewne minimum informacji, konieczne do jego nale- żytego rozwoju, które określamy jako minimum informacyjne. Niestety, nie zawsze i nie wszędzie takie minimum jest zapewnione, dlatego obserwuje się nierzadko niepokojące zjawisko kryzysu informacji. Będzie się to przejawiać zarówno w postaci obniżenia jakości i ilości informacji, jak i kryzysu infrastruktury informacyjnej czy też kryzysów instytucjonalnych. Sposobem zapobieżenia temu zjawisku jest ład informacyjny, opierający się z jednej strony na porządku hierarchii funkcji informacji, a z drugiej – co najważniejsze – na niezbywalnych prawach człowieka: prawie do prawdy i prawie do informacji. Zapewnienie takiego ładu należy zresztą do podstawowych obowiązków państwa oraz instytucji organizujących życie społeczne, gospodarcze i polityczne.