Cel pracy:
Celem artykułu jest wskazanie istoty i roli edukacji w zakresie prewencji terrorystycznej. Istotne wydaje się wypracowanie kompleksowego systemu prewencyjnego, który będzie wdrażany za pośrednictwem edukacji formalnej, nieformalnej, incydentalnej i autoedukacji.

Materiał i metody:
Aby osiągnąć założony cel, zaprojektowano badania w zakresie oceny stanu wiedzy i umiejętności społeczeństwa na temat edukacji antyterrorystycznej. Hipoteza postawiona w badaniach zakłada, iż edukacja ta jest nie tylko niezbędna, ale jest jedną z najbardziej efektywnych form przeciwdziałania zagrożeniom. Badanie przeprowadzono za pomocą kwestionariusza obejmującego kategorie pytań z wiedzy i sprawdzenia umiejętności w odniesieniu do logarytmów postępowania. Istotne było sprawdzenie źródeł i sposobów pozyskiwania wiedzy.

Wyniki:
Wyniki badań będą stanowić punkt wyjścia do rozważań nad koncepcją kompleksowego systemu edukacji dla bezpieczeństwa w Polsce, której jednym z ważniejszych elementów będzie prewencja terrorystyczna. Wyniki wskazują, iż poziom wiedzy na temat prewencji terrorystycznej jest na wysokim poziomie, natomiast umiejętności wymagają zaprojektowania systemu szkoleń i dalszej edukacji.

Wnioski:
Analiza literatury, dostępnych badań oraz przedstawione wyniki badań wskazują na konieczność podejmowania działań z edukacji antyterrorystycznej, która stanowi najbardziej efektywną formę przeciwdziałania zagrożeniom. Skuteczność tej edukacji w zakresie zagrożeń terrorystycznych zależy od systemowego podejścia który nie tylko wprowadzałby wcześniej te zagadnienia do procesu edukacji, ale również zakładałby kontynuację w ciągu całego okresu edukacji oraz obejmował osoby dorosłe, znajdujące się już poza procesem edukacji szkolnej.