Niniejszy artykuł ma charakter przeglądowy. Ukazuje wybrane programy z zakresu społecznej readaptacji więźniów realizowane w zakładach karnych. Są to programy autorskie, tworzone przez kadrę penitencjarną w odpowiedzi na problemy skazanych, stanowiące bariery ich efektywnej resocjalizacji. Analizie poddano programy i projekty realizowane w dwóch jednostkach penitencjarnych w województwie podkarpackim: w zakładzie karnym dla kobiet funkcjonującym na terenie aresztu Śledczego w Nisku oraz w zakładzie karnym dla mężczyzn w Rzeszowie-Załężu. Punktem wyjścia rozważań uczyniono wiodące problemy, utrudniające społeczną readaptację więźniów, stanowiąc tym samym bariery ich bezkonfl iktowego włączania się w życie społeczne po opuszczeniu zakładu karnego. Do takich problemów zaliczyć należy przede wszystkim: zerwane lub zaburzone więzi z rodziną, niski poziom wykształcenia, brak kwalifi kacji i doświadczenia zawodowego, defi cyt umiejętności społecznych, bierność i bezradność w realizacji spraw życia codziennego, skłonność do uzależnień (nadużywanie alkoholu i zażywanie środków odurzających), brak umiejętności kontrolowania negatywnych emocji, radzenia sobie ze stresem w sytuacjach trudnych, nieumiejętność budowania pozytywnych relacji w otoczeniu społecznym, a z drugiej strony niechęć społeczeństwa i stygmatyzacja osób karanych w środowisku społecznym.