Cel pracy:
Tematem artykułu jest problem braku prawnego uregulowania statusu migrantów klimatycznych i konsekwencje z tego wynikające. Prawo międzynarodowe nie przyznaje im ochrony przeznaczonej dla uchodźców a ich prawa nie są reprezentowane w żadnym międzynarodowym dokumencie. Celem artykułu jest przedstawienie prac Organizacji Narodów Zjednoczonych, grup eksperckich oraz organizacji międzynarodowych. Ich owocem było wprowadzenia pojęcia migrantów i osób w trudnej sytuacji do Preambuły przyjętego na konferencji klimatycznej w 2015 r. Porozumienia Paryskiego. Zwrócono przy tym uwagę na konieczność promowania i respektowania ich praw. Ponadto, w Porozumieniu zdecydowano o utworzeniu specjalnej grupy zadaniowej w ramach Warszawskiego Międzynarodowego Mechanizmu Strat i Szkód, której celem było opracowania sposobów ograniczenia wpływu zmian klimatycznych na migracje. W dalszej części omówiono skuteczność działań tej grupy, struktur ONZ, jak również innych kluczowych podmiotów tj. Międzynarodowej Organizacji do Spraw Migracji czy liderów na szczycie G20.

Materiał i metody:
Analiza dokumentów i literatury przedmiotu

Wyniki:
Omówiono skuteczność działań struktur ONZ i innych kluczowych podmiotów tj. Międzynarodowej Organizacji do Spraw Migracji i liderów na szczycie G20.Wykazano nieskuteczność dotychczasowych działań

Wnioski:
Istnieje konieczność kontynuowania prac na płaszczyźnie politycznej i prawnej