Cel pracy:
W publikacji poddano krytycznej analizie regulacje prawne związane ze świadczeniami pomocy materialnej dla uczestników studiów doktoranckich w Polsce. Celem artykułu było wskazanie na możliwości nadużywania tej pomocy przez osoby, które już posiadają stopnie naukowe i są uczestnikami studiów doktoranckich.

Materiał i metody:
Analizie poddano regulacje prawne różnej rangi (ustaw, rozporządzeń, regulaminów) odnoszące się do studiów trzeciego stopnia i poszczególnych rodzajów stypendiów dla doktorantów. W związku z tym dokonano analizy i egzegezy norm prawnych, odnoszących się do różnych świadczeń pomocy materialnej, przy wykorzystaniu zróżnicowanych metod wykładni prawa. Zbadano „odpowiednie stosowanie” przepisów o pomocy materialnej dla studentów w odniesieniu do doktorantów. Rozważono relację pomiędzy konstytucyjną zasadą autonomii szkół wyższych oraz prawami i wolnościami jednostek (doktorantów).

Wyniki:
Zdaniem autorów, przy dokonywaniu wykładni obowiązujących norm de lege lata należy odwoływać się do ich kontekstu historycznego i wykładni celowościowej, a nie gramatycznej.

Wnioski:
De lege ferenda wskazano na konieczność zapewnienia większej jednoznaczności przepisów prawa ze sfery nauki i szkolnictwa wyższego, a ponadto takiego ich kształtowania, aby pozostawały one w zgodzie z normami rangi konstytucyjnej.