PRACA POGLĄDOWA
Planning annuity (fee). Civil and tax law regulations
 
Więcej
Ukryj
1
WSEI University, Poland
 
 
Data nadesłania: 26-04-2024
 
 
Data akceptacji: 11-07-2024
 
 
Data publikacji: 20-08-2024
 
 
Autor do korespondencji
Dagny Derewiecka   

WSEI University, Poland
 
 
JoMS 2024;57(Numer specjalny 3):256-277
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Adopting a new or changing the existing local development plan is most often associated with an increase in the value of real estate. When selling the property, the owner of the property is obliged to pay a special fee (planning rent) in connection with the increase in the value of the property. This fee is collected by the commune head, mayor or president and cannot be higher than 30% of the increase in the value of the property. In practice, many misunderstandings and problems arise in the operation of this fee. The main cause is an incorrectly calculated and overestimated difference in the value of the property, which leads to undue claims by the commune against the property owner. Art. 36 and 37 of the Act of 27 March 2003 on Spatial Planning and Development states that the condition for collecting a one-off fee (planning rent) is the need to simultaneously meet the following conditions: increase in the value of real estate as a result of adopting a new or changing the existing local plan, specifying in the local plan the percentage increase in the value of the property, constituting the basis for calculating the amount of planning rent or sale of real estate by the current owner or perpetual usufructuary.
 
REFERENCJE (15)
1.
Bąkowski, T. (2004). Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Komentarz, Zakamycze, Kraków 2004. Komentarz do art. 36 i 37.
 
2.
Brzezicki, T., Morawski, W. (2009). Podstawy normatywne poboru renty planistycznej – kwestia stosowania Ordynacji podatkowej, Przegląd Podatków Lokalnych i Finansów Samorządowych, nr 12, 4-8.
 
3.
Cisek, A., Kremis, J, (2000). Glosa do uchwały NSA z dnia 30 października 2000 r., OPK 16/00, OSP 2001, z. 10, poz. 152.
 
4.
Czaja-Hliniak, I. (2006). Prawnofinansowa instytucja dopłat jako forma pozapodatkowych danin publicznych, Kraków 2006, 13.
 
5.
Etel, L. (2010). Renta planistyczna i opłata adiacencka jako niepodatkowe należności budżetowe, Przegląd Podatków Lokalnych i Finansów Samorządowych nr 6, 6-7.
 
6.
Janeczko, E. (2001). Renta planistyczna na tle art. 36 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym, Rejent 2001, nr 1, 61.
 
7.
Oleszko, A. (2002). Pytania i odpowiedzi, Rejent, nr 7, 217.
 
8.
Reśko, D., Wołowiec, T. (2012). Strategia rozwoju jako narzędzie zarządzania zmianą gospodarczą. /in./ Stefański M. (red.) Narzędzia sterowania rozwojem regionu, Wyższa Szkoła Ekonomii i Innowacji, Lublin.
 
9.
Reśko, D., Wołowiec, T. (2014). Renta planistyczna i opłata adiacencka w planowaniu przestrzennym, Biuletyn Stowarzyszenia Gmin Uzdrowiskowych RP, nr 2, 55-64.
 
10.
Reśko, D., Wołowiec, T. (2013). The Area Development Plan as a Tool of Managing the Gmina Development. /in:/ Kudłacz T., Wożniak D.(ed.) Programming Regional Development in Poland. Theory and Practice, Studia Regionalia, no 35, 223-243.
 
11.
Wolanin, M. (1996). Skutki prawne uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wobec prawa własności i prawa użytkowania wieczystego, Monitor Prawniczy, nr 4, 124.
 
12.
Wołowiec, T. (2022). Selected problems of supporting entrepreneurship by local government units taking into account financial strategies, Innovatio Press, Lublin.
 
13.
Wołowiec, T. (2016). Renta (opłata) planistyczna. Wybrane aspekty praktyczne, Prawo Finansów Publicznych, nr 2, 41-44.
 
14.
Wołowiec, T., Skica, T. (2012). The instruments of stimulating entrepreneurship by local government units (LGU’s.), Ekonomska Istraživanja-Economic Research, no 4, 127-146.
 
15.
Wołowiec, T., Reśko, D. (2014). Plan zagospodarowania przestrzennego jako instrument planowania przestrzennego, Finanse Komunalne, nr 9, 38-54.
 
eISSN:2391-789X
ISSN:1734-2031
Journals System - logo
Scroll to top