Cel pracy:
Rozwój nowych technologii stanowi przesłankę i zarazem przedmiot zmian, które wpływają zasadniczo na obszar regulacyjny, jakim są media cyfrowe. Celem artykułu jest analiza aktów prawnych regulujących zagadnienie odpowiedzialności za przekaz treści cyfrowych. szczegółowej analizie poddano przepisy Digital Services Act, który wszedł w życie 17 lutego 2024 r.

Materiał i metody:
W pracy zostały wykorzystane prowadzone od wielu lat obserwacje i analizy stanu prawnego związanego z odpowiedzialnością w cyberprzestrzeni. W pracy wykorzystano przede wszystkim z metody porównawczej, egzegezy tekstu prawnego oraz indukcyjnej i dedukcyjnej.

Wyniki:
W pracy dokonano analizy podstawowych aktów prawa polskiego oraz Unijnego, regulującego problematykę odpowiedzialności za przekaz treści cyfrowych. Nowa regulacja musi zagwarantować pośrednikom usług internetowych odpowiedni poziom pewności prawnej oraz ulepszyć koordynację i współpracę między władzami krajowymi, także z Komisją Europejską. Jednak najistotniejsze są interesy użytkowników sieci, odbiorców usług cyfrowych, którym potrzebna jest przejrzystość i szybka reakcja. Nie można również odrzucać praw użytkowników on-line do wolności wypowiedzi i prawa do informacji.

Wnioski:
W pracy wykazano, że dostawcy usług udostępniania treści muszą w dużej liczbie przypadków wprowadzić narzędzia automatycznego rozpoznawania treści, aby filtrować treści, jakie użytkownicy zamieszczają online, a w razie potrzeby blokować niektóre z nich przed ich zamieszczeniem. Niezbędne jednak będzie tu zapewnienie odpowiedniej równowagi między interesami i oczekiwaniami tych, którzy zgłaszają nielegalne treści, które powinny zostać usunięte, oraz tych, którzy publikują treści, umożliwiając im wniesienie sprzeciwu wobec usunięcia (counter-notice).