NAUKI SPOŁECZNE
Odpowiedzialność dostawcy usługi płatniczej za nieautoryzowaną transakcję płatniczą – uwagi na gruncie polskiej implementacji PSD2
Więcej
Ukryj
Data nadesłania: 30-05-2021
Data ostatniej rewizji: 29-06-2021
Data akceptacji: 29-06-2021
Data publikacji: 28-07-2021
JoMS 2021;46(1):257-268
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Cel pracy:
Celem niniejszego tekstu jest polemika dotycząca wykładni przepisów dotyczących obowiązku zwrotu ciążącego na dostawcach usług płatniczych, który dotyczy nieautoryzowanych transakcji płatniczych. Przedmiotem badań są przepisy ustawy o usługach płatniczych stanowiące implementację dyrektywy PSD2.
Materiał i metody:
W ramach badań zastosowano metodę formalno-dogmatyczną.
Wyniki:
Wynikiem badań jest zaproponowanie wykładni przepisów regulujących obowiązek zwrotu kwoty nieautoryzowanych transakcji płatniczych na rzecz płatnika.
Wnioski:
W ramach wyników ustalono, że ze względu na cel przyświecający przepisom, wynikający z ich brzmienia oraz motywów dyrektywy, obowiązek zwrotu będzie obciążał dostawcę płatnika co do zasady, wyjąwszy przypadku oszustwa, umyślności lub rażącego niedbalstwa po stronie płatnika. W zakresie problematyki ciężaru dowodu, odstępstwo od ogólnej zasady wynikającej z przepisów kodeksu cywilnego polega na przeniesieniu ciężaru wykazania, że transakcja została autoryzowana na dostawcę.
REFERENCJE (13)
1.
Bani, E., De Stasio, V., Sciarrone Alibrandi, A. (2021). L’attuazione della Seconda Direttiva sui servizi di pagamento e „Open Banking”, Sestante: Bergamo University Press.
2.
Burge, M.E. (2015). Apple Pay, Bitcoin, and Consumers: The ABCs of Future Public Payments Law, „Hastings Law Journal”, No. 67, p. 1493.
3.
Conti-Brown, P., Wishnick, D.A. (2020). Private Markets, Public Options, and the Payment System, „Yale Journal on Regulation”, No. 37, p. 380.
5.
Harris, S.L. (2008). Introduction to Rethinking Payments Law. Chicago-Kent Law Review, 83, 477.
6.
Leżoń, K. (2019). Otwarta bankowość w świetle wymogów dyrektywy DSD2 – wyzwania i perspektywy rozwoju dla polskiego sektora FinTech (I), Komisja Nadzoru Finansowego.
7.
Lubowiecki, D. (2017). Prawno-kryminalistyczna problematyka phishingu, ze szczególnym uwzględnieniem środowiska bankowości internetowej, „Kwartalnik Prawo – Społeczeństwo – Ekonomia”, nr 9(1), s. 30–43.
8.
Ricks, M. (2016). Safety First: The Deceptive Allure of Full Reserve Banking, „University of Chicago Law Review Online”, nr 83, s. 113.
9.
Rzecznik Finansowy. (2019). Analiza Rzecznika Finansowego. Nieautoryzowane transakcje – zasady i główne problemy.
10.
Sommer, J.H. (2008). Where Is the Economic Analysis of Payment Law, „Chicago-Kent Law Review”, No. 83, p. 751.
11.
Wyżykowski, B. (2019). Odpowiedzialność za nieautoryzowane transakcje płatnicze–wybrane zagadnienia wynikające z implementacji PSD2, „internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny (iKAR)”, nr 8(8), s. 101–116.
12.
Zunzunegui, F. (2020). Spain’s Implementation of PSD2. „Revista de Derecho Del Mercado Financiero”, Noviembre 2020.
13.
Związek Banków Polskich. (2018). Wyjaśnienia interpretacyjne i rekomendacje sektora bankowego w zakresie przepisów: 1) ustawy z dnia 10 maja 2018 r. – O zmianie ustawy o usługach płatniczych oraz niektórych innych ustaw (UZUP), 2) dyrektywy Parlamentu Europejskiego I Rady (UE) 2015/2366 z dnia 25 listopada 2015 r. W sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego, zmieniającej dyrektywy 2002/65/WE, 2009/110/WE, 2013/36/UE i rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 oraz uchylającej dyrektywę 2007/64/WE (PSD2) oraz 3) ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. O usługach płatniczych (UUP),
https://sip.lex.pl/orzeczenia-....