Przedmiotem moich rozważań jest niepełnosprawny intelektualnie bohater dziecięcy, jego pozycja i rola we współczesnej niemieckiej literaturze dziecięcej i młodzieżowej. Prezentując wybrane utwory autorów niemieckich dwóch generacji – opowiadanie Das war der Hirbel autorstwa Petera Härtlinga i serię Rico, Oskar i… autorstwa Andreasa Steinhöfla, staram się odpowiedzieć na pytania: czy pisarz, obarczając swego bohatera różnego rodzaju dysfunkcjami związanymi z niepełnosprawnością intelektualną, powinien przedstawiać wszystkie aspekty ułomności i obrazować ją w sposób realistyczny, opisując towarzyszące jej zazwyczaj fizyczne ograniczenia i fizjologiczne uciążliwości, czy raczej idealizować ją i przedstawiać w formie metafory tak, by nie zrazić i nie wystraszyć małego odbiorcy oraz czy bohater, który z uwagi na swoje ograniczenia odbiega od powszechnych wyobrażeń na temat protagonisty w książce dziecięcej, ma szanse stać się idolem młodego czytelnika, czy też jego obecność w tego typu literaturze z góry skazuje utwór na porażkę.