Cel pracy:
Celem artykułu jest przybliżenie charakterystyki i potencjału analitycznego sztucznej inteligencji w obszarze analizy bezpieczeństwa. Tekst ma pomóc udzielić odpowiedzi na następujące pytania badawcze: • Jaka jest charakterystyka wyobraźni analitycznej identyfikowanej jako narzędzie, które mogłoby być wykorzystane przez sztuczną inteligencje w analizach bezpieczeństwa? • W jakich okolicznościach sztuczna inteligencja jest w stanie uwzględnić charakterystykę cyklu wywiadowczego w generowanych odpowiedziach i opracowaniach? • Które cechy właściwe dla myślenia kontekstowego oraz myślenia krytycznego stanowią wyzwanie dla sztucznej inteligencji, a które są polem jej przewagi poznawczej nad człowiekiem?

Materiał i metody:
Analiza krytyczna, analiza literatury

Wyniki:
Wyobraźnia analityczna składa się z dwóch wzajemnie warunkujących się oraz częściowo nachodzących na siebie elementów: myślenia kontekstowego oraz myślenia krytycznego. Oba te pojęcia mają swoje konkretne właściwości ze względu na specyfikę domeny bezpieczeństwa. W tym kontekście kluczowe jest pojmowanie bezpieczeństwa jako procesu społecznego, czyli fenomenu dynamicznego, zmiennego, płynnego, który wymaga od analityka konkretnych narzędzi. To stanowi dla sztucznej inteligencji realne wyzwanie.

Wnioski:
W tekście omówiono łącznie dwanaście cech wyobraźni analitycznej wykorzystywanej w domenie bezpieczeństwa – odpowiednio pięć dotyczących myślenia kontekstowego oraz siedem związanych z myśleniem krytycznym. Łącznie na dwanaście cech/zmiennych, które składają się na wyobraźnię analityczną, już na chwilę obecną sztuczna inteligencja sprawnie funkcjonuje (albo zaraz będzie sprawnie funkcjonować) praktycznie we wszystkich.