Pojawienie się w obrocie gospodarczym kryptowalut jest wyzwaniem dla systemów prawnych, których reakcja zależy od uwarunkowań społecznych, politycznych i międzynarodowych. Pierwsze próby ulokowania kryptowalut zwykle dotyczyły kwalifikacji podatkowej, która jednakże jest związana z cywilistycznym rozumieniem zjawiska. Na gruncie polskiego systemu prawnego do czynienia mieliśmy z brakiem regulacji wprost odnoszącej się do kryptowalut, który powodował ścisłe ich kwalifikowanie jako instrumentu, którego wymiana na pieniądze nie jest zwolniona z VAT ze względu na to, że Bitcoin był kwalifikowany jako pieniądz. Sytuacja ta uległa zmianie w wyniku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który uznał jednostki Bitcoin za alternatywny środek płatniczy. W ostatnim czasie pojawiły się także nowe regulacje rangi ustawowej w pozaeuropejskich systemach prawnych, tj. w Japonii i w Arizonie, które w szerszy sposób regulują problematykę kryptowalut. Pozwala to na zaproponowanie klasyfikacji systemów prawnych ze względu na to, jaki stosunek mają do posiadania i obrotu kryptowalutami.