Przełom XX i XXI wieku charakteryzuje upowszechnianie się konsumpcyjnego stylu życia, który poprzez rozprzestrzenianie się kultury masowej w różnym stopniu dotyka wszystkie kraje świata, nie wykluczając krajów o niższym poziomie rozwoju gospodarczego. Totalizująca kultura niepohamowanej konsumpcji z reguły wywiera negatywny wpływ na współczesnego człowieka i przenika wszystkie obszary jego życia. Celem artykułu jest przedstawienie niektórych zagrożeń i skutków powszechnego konsumpcjonizmu, nastawionego głównie na dostarczanie przyjemności, skutecznie dekomponującego życie dzieci i młodzieży w społeczeństwie i w rodzinne. Znaczny niepokój o jakość życia jednostki budzi np.: kult indywidualizmu, hedonistyczne i utylitarystyczne postawy człowieka, nowe style życia typu instant, fragmentaryzacja tożsamości, wszechobecna rozrywka prowadząca do infantylizacji myślenia i zachowań, a także uzależnienia. Wszystko to poważnie zakłóca integralny rozwój człowieka. Przed edukacją wyłaniają się zatem nowe i trudne zadania. Ich celem jest wspieranie i niesienie pomocy młodemu człowiekowi w zrozumieniu i przezwyciężaniu zagrożeń współczesnej rzeczywistości. Przede wszystkim należy przywrócić rodzinie, jak i innym instytucjom wychowawczym, dawną rolę i znaczenie w wychowywaniu. Jednocześnie należy przekazywać młodemu pokoleniu kompetencje w zakresie krytycznego i refl eksyjnego analizowania otaczającej go rzeczywistości. Przeciwwagą dla konsumizmu, którego jednym z przejawów jest skrajny indywidualizm, powinno być promowanie postaw i zachowań społecznych i solidarnościowych, a także szacunku dla człowieka, szczególnie słabego czy chorego.