Współczesne przedsiębiorstwa działają w warunkach nieustającej zmiany, adaptując się lub wyprzedzając zmiany, dążą do stanu idealnego. Na poziomie organizacyjnym zapewniając nie tylko przetrwanie, ale także niezakłócony rozwój. Modelem funkcjonowania, który w największym stopniu odzwierciedla takie dążenie, jest organizacja, w której przenikają się takie koncepcje jak: organizacja ucząca się, organizacyjne uczenie się czy zarządzanie wiedzą. Na poziomie grupy dążenie to zależne jest w dużej mierze od kompetencji menedżerskich, które obrazują skuteczność w zarządzaniu zespołem. Jest to silnie powiązane z sumą posiadanych przez menedżera zdolności, umiejętności i wiedzy, wspartej na odpowiednich cechach osobowości, jak również z doświadczeniem i wypracowanymi sposobami zachowania. Natomiast rozwój na poziomie jednostki, dla której podstawą jest otwartość na doświadczenie i autorefleksja, nie jest zorientowany wyłącznie na osiągane przez nią rezultaty. Celem artykułu jest określenie uwarunkowań rozwoju przedsiębiorstwa jako organizacji żywej, przekształcającej się, ze szczególnym uwzględnieniem kompetencji menedżerskich spójnych z procesem organizacyjnego uczenia się.