Cel pracy:
Celem podjętej analizy stało się przedstawienie najważniejszych zmian jakie wprowadzono do regulacji instytucji upadłości konsumenckiej oraz oceny ich skuteczności.

Materiał i metody:
Artykuł został sporządzony przy wykorzystaniu metody formalno-dogmatycznej oraz dogmatyczno-prawnej.

Wyniki:
Nowelizacje w 2014 oraz 2015 roku wprowadziły korzystne zmiany w przepisach regulujących upadłość konsumencką znacznie zwiększając do niej dostęp. Nowelizacje w 2014 oraz 2015 roku wprowadziły korzystne zmiany w przepisach regulujących upadłość konsumencką znacznie zwiększając do niej dostęp. Ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo upadłościowe i naprawcze, ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym oraz ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych wprowadzono możliwość złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości przy posiadaniu tylko jednego wierzyciela, za cel upadłości konsumenckiej uznano oddłużenie dłużnika, wprowadzono klauzulę względów słuszności oraz względów humanitarnych, tymczasowe pokrycie przez Skarb Państwa kosztów postępowania upadłościowego oraz zrezygnowano z przesłanki „nadzwyczajnych” i „niezależnych okoliczności” dla skutecznego złożenia wniosku o upadłość, wskazując, że przyczyną oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości jest doprowadzenie do niewypłacalności lub zwiększenie jej stopnia umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa. Rok później ustawą z dnia 15 maja 2015 r. Prawo restrukturyzacyjne wprowadzono wiele nowych zmian, z których za najistotniejsze uważa się zmianę w definicji niewypłacalności oraz umożliwienie składania wniosku o upadłość wierzycielowi.

Wnioski:
Upadłość konsumencka stała się uniwersalnym postępowaniem przeznaczonym dla wszystkich osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej.