XXI wiek to czas kształtowania się nowego typu społeczeństwa nazywanego „społeczeństwem wiedzy”. Funkcjonowanie w  nim wymaga nowych umiejętności. Do najważniejszych zaliczane są: umiejętność rozwiązywania praktycznych problemów oraz zdolność wykorzystywania wiedzy w trakcie nieustannych zmian. Zasadniczym środkiem służącym do nabycia tych umiejętności jest udział w różnorodnych formach edukacji filozoficznej organizowanej dla dzieci, młodzieży i dorosłych, w szkole i poza nią. Wśród wspomnianych wyżej form edukacji filozoficznej można wyróżnić: zajęcia prowadzone metodą sokratejską, metodą Lego - Logos, metodą Lipmana oraz warsztaty „Stoicyzm uliczny” a także zajęcia z terapii filozoficznej. Wspólnym celem użycia owych metod jest zaś (między innymi) przyswojenie sobie przez uczniów „nawyku” logicznego myślenia, wnioskowania, analizy tekstów, dyskusji, argumentowania i definiowania problemów. Ci, którzy będą umieli to robić, mogą być określeni mianem „kreatywnych myślicieli”. Społeczeństwo wiedzy bez wątpienia ich potrzebuje. Są oni bowiem osobami zdolnymi do poruszania się w mobilnej rzeczywistości, w której owe społeczeństwo żyje.