Cel pracy:
Głównym celem publikacji jest analiza znaczenia i roli Europejskiego Trybunału Obrachunkowego w systemie zarządzania i kontroli wydatkowania środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej. Podstawową tezą publikacji jest twierdzenie, że Europejski Trybunał Obrachunkowy jest instytucją audytową i funkcjonuje w ramach systemu audytu. Ponadto umiejscowienie Europejskiego Trybunału Obrachunkowego wśród instytucji audytowych niesie ze sobą konieczność innego postrzegania tej instytucji. Celem deskryptywnym publikacji jest pokazanie powiązania pomiędzy ETO jako instytucją audytu a zaufaniem, jakie posiada, oraz analizą czy funkcjonując jako instytucja audytowa ma większy wpływ na właściwe wydatkowanie środków publicznych pochodzących z budżetu UE, niż będąc instytucją kontrolną.

Materiał i metody:
Poprzez charakterystykę instytucji audytu oraz przedstawienie zakresu zadań i kompetencji ETO, opierając się na metodzie dogmatyczno-prawnej, jak również teoretyczno-prawnej oraz w niewielkim stopniu historyczno-prawnej autorka wykazuje, iż ETO nie jest, jak się powszechnie klasyfikuje w polskiej doktrynie prawa, instytucją kontrolą.

Wyniki:
Przedstawiono że ETO nie jest instytucją kontrolną jak powszechnie się wykazuje w doktrynie prawa.

Wnioski:
Przedstawiona powyżej analiza wykazuje funkcje i zadania ETO jako instytucji audytowej. Stąd też niezbędne jest uporządkowanie nomenklatury i klasyfikacji ETO w polskiej doktrynie prawa.