Ekosystem innowacyjny oparty o sześciokrotną helisę na przykładzie województwa podkarpackiego
Więcej
Ukryj
1
Uniwersytet Gdański, Wydział Zarządzania
Politechnika Gdańska, Wydział Architektury
2
Uniwersytet Gdański, Wydział Zarządzania
Data nadesłania: 04-01-2023
Data ostatniej rewizji: 29-09-2023
Data akceptacji: 01-10-2023
Data publikacji: 31-10-2023
JoMS 2023;52(3):172-189
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Cel pracy:
Celem artykułu jest weryfikacja zaproponowanego modelu ekosystemu innowacyjnego opartego na sześciokrotnej helisie: przedsiębiorstwa, instytucje pośredniczące, nauka, administracja, społeczeństwo i środowisko przyrodnicze, odpowiadającego post-materialistycznemu paradygmatowi w innowacyjności. Model ten uzupełnia istniejące modele helis systemu innowacyjnego o instytucje pośredniczące w transferze innowacji, a także o nowe rodzaje innowacji (ekoinnowacje, innowacje społeczne etc.). Wskazuje się też na paradygmat post-materialistyczny jako kierunek rozwoju paradygmatu systemowego w nauce, a także w innowacyjności.
Materiał i metody:
Wykonano badania sondażowe przy wykorzystaniu kwestionariusza ankiety internetowej (CAWI) 145 podmiotów podkarpackiego systemu innowacyjnego, w większości przedsiębiorstw. Podstawą dla sformułowania kwestionariusza ankiety był zaproponowany model sześciokrotnej helisy. Rezultaty badań zostały przeanalizowane z wykorzystaniem regresji logitowej.
Wyniki:
Badania pokazały, że cele zrównoważonego rozwoju są ważne dla podmiotów województwa podkarpackiego, a także, że dość wiele z nich deklaruje współpracę z przedstawicielami różnych grup sześciokrotnej helisy. Dla podmiotów realizujących projekty badawczo-rozwojowe i innowacyjne (B+R+I) szczególnie ważna była współpraca z naukowcami, firmami konsultingowymi oraz w organizacjach członkowskich.
Wnioski:
Badania potwierdziły holistyczny, systemowy charakter innowacyjności oraz duże znaczenie podejścia do innowacyjności spójnego ze zrównoważonym rozwojem odpowiadającym post-materializmowi. Wyniki wskazują, że w odniesieniu do badań innowacyjności na poziomie krajowym czy innych województw należy uwzględniać nowe cele innowacyjności jakie są powiązane ze społeczną odpowiedzialnością biznesu w jej wymiarze społecznym i środowiskowym.
REFERENCJE (29)
1.
Bolisani, E., Kassaneh, T. C., Lis, A., Scarso, E., Stolarek-Muszyńska, E., & Zięba, M. (2023). KM Challenges in Small KIBS Companies: Multi-case Analysis in Two Countries.
https://doi.org/10.34190/eckm.....
2.
Callahan, J.F. (1987). Riffing and Paradigm-Building: The Anomaly of Tradition and Innovation in Invisible Man and The Structure of Scientific Revolutions. Callaloo, No. 30.
3.
Carayannis, E.G., Barth, T.D. & Campbell, D.F. (2012). The Quintuple Helix innovation model: global warming as a challenge and driver for innovation. J Innov Entrep 1, s. 2.
4.
Cempel C. (2008). Teoria i inżynieria systemów. ITE Radom.
5.
Coenen L. (2007) The role of universities in the regional innovation systems of the North East of England and Scania, Sweden: providing missing links?, Environment and Planning C: Government and Policy 2007, vol. 25.
6.
Coenen, L., Asheim, B., Bugge, MM, Herstad, SJ. (2017). Advancing regional innovation systems: What does evolutionary economic geography bring to the policy table?. Environment and Planning C: Politics and Space, 35(4), ss.600-620.
7.
Corsini, L., Dammicco, V., Moultrie. J. (2021). Frugal Innovation in a Crisis: The Digital Fabrication Maker Response to COVID-19.. R&D Management, 51 (2), ss.195–210.
8.
Edler, J., Cunningham, P., Gok, A., Shapira, P. (red.) (2016). Handbook of Innovation Policy Impact. Eu-SPRI Forum on Science, Technology and Innovation Policy series, Edward Elgar Publishing Ltd, Cheltenham.
9.
Gancarczyk, M., Najda-Janoszka, M., Gancarczyk, J. Hassink, R. (2023). Exploring Regional Innovation Policies and Regional Industrial Transformation from a Coevolutionary Perspective: The Case of Małopolska, Poland, Economic Geography, 99:1, 51-80, DOI: 10.1080/00130095.2022.2120465.
10.
Gancarczyk, M., Rodil-Marzábal, Ó. (2022). Fintech framing financial ecologies: Conceptual and policy-related implications. Journal of Entrepreneurship, Management, and Innovation, 18(4), 7-44.
https://doi.org/10.7341/202218....
11.
Granstranda, O., Holgersson, M. (2020). Innovation ecosystems: A conceptual review and a new definition. Technovation, Volume 90–91.
12.
Hagen, A., Higdem U. (2019). Calculate, Communicate, and Innovate: Do We Need Innovate as a Third Position?. Journal of Planning Literature, 34(4), ss. 421-433.
13.
Leydesdorff, L., Zawdie, G. (2010). The triple helix perspective of innovation systems. Technology Analysis & Strategic Management, 22:7, ss. 789-804.
14.
Martin, R., Moodysson, J. (2011). Comparing knowledge bases: on the geography and organization of knowledge sourcing in the regional innovation system of Scania, Sweden. European Urban and Regional Studies, 20(2), ss. 170–187.
15.
Mazzucato, M. (2021). Mission economy. a moonshot guide to changing capitalism. London: Allen Lane.
16.
Nakicenovic, N., Zimm, C., Matusiak, M., Ciampi Stancova, K. (2021). Smart Specialisation, Sustainable Development Goals and environmental commons. Conceptual framework in the context of EU policy, EUR 30882 EN, Publications Office of the European Union, Luxembourg.
17.
North, D.C. (1997). Towards a Theory of Institutional Change. Quaterly Review of Economics and Business, No 79.
18.
OECD/Eurostat. (2018). Oslo Manual 2018: Guidelines for Collecting, Reporting and Using Data on Innovation. 4th Edition, The Measurement of Scientific, Technological and Innovation Activities, OECD Publishing, Paris/Eurostat, Luxembourg.
19.
Roman M., Fellnhofer K. (2022). Facilitating the participation of civil society in regional planning: Implementing quadruple helix model in Finnish regions. Land Use Policy, Volume 112.
20.
Schot J., Steinmuelle W.E. (2018). Three frames for innovation policy: R&D, systems of innovation and transformative change. Research Policy, Vol. 47, Iss. 9, ss. 1554-1567.
21.
Shabanova Y. (2019). Conceptual Foundations of the Postmaterialist Paradigm of Science. Philosophy and Cosmology, Vol. 22.
22.
Silva-Flores M.L. (2019). Social Innovation Policies: A Way Through Consolidating Emerging Innovation Infrastructures. The Innovation Journal: The Public Sector Innovation Journal, Volume 24(3).
23.
Stål, H.I., Babri M. (2020). Educational interventions for sustainable innovation in small and medium sized enterprises. Journal of Cleaner Production, Vol. 243, s. 1.
24.
UE (2022). Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2464 z dnia 14 grudnia 2022 r. w sprawie zmiany rozporządzenia (UE) nr 537/2014, dyrektywy 2004/109/WE, dyrektywy 2006/43/WE oraz dyrektywy 2013/34/UE w odniesieniu do sprawozdawczości przedsiębiorstw w zakresie zrównoważonego rozwoju, Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 16.12.2022 r.,
https://eur-lex.europa.eu/lega... dostęp 29.09.2023.
26.
Voyer, R. (1998). Knowledge-Based Industrial Clustering: International Comparisons. w: John Mothe i Gilles Paquet, Local and Regional Systems of Innovation, ss. 81-110, Springer New York.
27.
Wessner, Ch.W. (2013). Best Practices in State and Regional Innovation Initiatives: Competing in the 21st Century. National Academies Press.
28.
Wojnicka, E. (2003). The First Overview of Clusters in Poland. Argumenta Oeconomica, 1-2.
29.
Wojnicka-Sycz E., Piróg K., Sycz P., Mularz K. (2022). Ekspertyza dotycząca dobrych praktyk w zakresie wzmacniania zaangażowania interesariuszy regionalnych systemów innowacji. IBERIS i Univentum Labs dla Urzędu Marszałkowskiego Województwa Podkarpackiego.