Ciągle utrzymująca się na wysokim poziomie migracja zarobkowa Polaków powoduje u nich różnego rodzaju reperkusje. Najczęściej już w chwili przybycia do nowego kraju dotyka ich poczucie obcości wynikające miedzy innymi z niedostatecznej wiedzy o kulturze państwa pobytu, czego wyrazem jest miedzy innymi dystansowanie się wobec osób innych narodowości czy też wyznań (por. R. Bera, 2008). Doprowadzić to może do niekorzystnych sytuacji w postaci separacji czy też marginalizacji tych osób. Celem badań było określenie znaczenia wykształcenia w  kształtowaniu dystansu społecznego polskich emigrantów wobec osób różnych wyznań. W  badaniach uwzględniono wyznawców największych religii świata: chrześcijaństwo (katolicyzm, prawosławie), islam, hinduizm, judaizm. Badaniami objęto 262 osoby, w tym 137 Polaków przebywających na emigracji zarobkowej w Anglii oraz 125 obywateli państwa przyjmującego – Anglików. Dobór próby miał charakter losowy. Do mierzenia dystansu społecznego zastosowano zaadaptowaną wersję skali E. Bogardusa. Rozprowadzono ją z  wykorzystaniem internetowych portali społecznościowych i tą drogą pozyskano. Przeprowadzone badania wśród polskich emigrantów wykazały, że postrzeganie przez nich osób innych wyznań jest uwarunkowane poziomem ich wykształcenia. W szczególności odnosi się to do wyznawców takich religii jak: islam, hinduizm i judaizm. Najczęściej inaczej, bardziej negatywnie, postrzegają ich badani Polacy z wykształceniem średnim. Inaczej przedstawia się sytuacja odnośnie badanych Anglików. Na ogół deklarują oni pozytywny stosunek wobec wyznawców innych religii. Ich poziom dystansowania się jest w miarę homogeniczny, bardziej przychylny, nieuzależniony od poziomu ich wykształcenia. W żadnym z analizowanych przypadków nie stwierdzono różnic na poziomie istotnym statystycznie.