Cel pracy:
W grudniu 2019 r. w Sejmie zgłoszono propozycję wprowadzenia obowiązku informowania o wysokości wynagrodzeniach na danym stanowisku w ofertach pracy. Spotkała się ona z krytyką ze strony przedstawicieli pracodawców oraz została negatywnie zaopiniowana przez Radę Ministrów. W prezentowanym tekście dokonano analizy tych krytycznych komentarzy w celu znalezienia odpowiedzi na pytanie: dlaczego w Polsce nie będzie jawności wynagrodzeń w ofertach pracy?

Materiał i metody:
Przeprowadzono refleksyjną analizę tematyczną materiału źródłowego dostępnego na stronach Sejmu, w której problem jawności wynagrodzeń odniesiono nie tylko do wynagradzania, ale umiejscowiono go w szerszym kontekście teoretycznym rozwoju innowacji społecznej w procesach zarządzania ludźmi.

Wyniki:
Analiza tematyczna ujawniła siedem wyzwań dla jawności wynagrodzeń jako innowacji społecznej: 1) preferencje do zachowania statusu quo, 2) pseudo-innowacje, 3) niedopasowanie innowacji do rzeczywistości, 4) opór ze strony tych, którzy przez innowacje coś tracą, 5) opór przeciw przymusowi innowacyjności, 6) konflikt innowacji z systemem aksjonormatywnym, 7) sprzeciw innowacyjnych radykałów.

Wnioski:
Biorąc pod uwagę rozwijające się we współczesnych społeczeństwach zainteresowanie jawnością wynagrodzeń, prezentowane wyniki dostarczają nowej wiedzy przydatnej w lepszym zrozumieniu natury jawności płac oraz mogą być użyteczne podczas jej planowania i wdrażania w praktyce. Ponadto rezultaty prezentowanych badań, wychodzą poza specyficzny kontekst wynagradzania, pokazując ogólne kategorii wyzwań dla rozwoju innowacji społecznej, wnoszą tym samym wkład teoretyczny w badania nad zrozumieniem mechanizmów rozwoju innowacji społecznych.