Zasoby ludzkie stanowią źródło konkurencyjności w organizacjach funkcjonujących na rynku nie tylko polskim, ale również międzynarodowym. Integralną częścią rozwoju organizacji jest inwestowanie w personel, a także ulepszanie struktury organizacyjnej. Efektem takich działań są organizacje uczące się. A zatem wzrasta znaczenie zaangażowania pracowników w tworzenie wartości przedsiębiorstwa. Sprawne zarządzanie dotyczy wzajemnych zależności hierarchicznych. Oddziałuje i koordynuje nie tylko zachowania, ale przede wszystkim postawy pracowników. Jakość i wydajność pracy jest uzależniona nie tylko od kompetencji, ale również od umiejętności kierowniczych. Pojawia się nowa kategoria – coaching personalny, umożliwiający uczenie i rozwój. Jest filozofią zarządzania. Określa specyficzne kompetencje pracownicze niezbędne do efektywnego wspierania podwładnych w ich rozwoju zawodowym. Znaczenie kompetencji społeczno-psychologicznych jest rezultatem zmieniającego się otoczenia. Szczególnie dotyczy to menadżerów, którzy pełnią rolę zarówno nadzorczą, jak i koordynującą. Ich sukces jest uwarunkowany kompetencjami psychologicznymi, które są wykorzystywane do efektywnego wspierania podwładnych w rozwoju zawodowym.