Wraz z przemianami ustrojowymi w Polsce po roku 1989 edukacja dorosłych uzyskała nowe możliwości funkcjonowania według zasad decentralizacji, prywatyzacji, upodmiotowienia itp. Rozwój praktyki edukacyjnej – w formach szkolnych i nieszkolnych – odpowiadający indywidualnym i społecznym potrzebom, stawał się coraz bardziej intensywny i żywiołowy. Istotne znaczenie miał tu dynamiczny rozwój i upowszechnienie multimediów – zwłaszcza Internetu – stwarzający coraz to nowe możliwości edukacji człowieka dorosłego, jego samokreacji i kierowania własnym rozwojem. Generował jednocześnie nowe problemy i zagrożenia. Zdominowane zasadami neoliberalizmu ekonomicznego multimedia stały się także potężnym narzędziem manipulacji człowiekiem w kierunku deprecjacji tych wartości, które stanowią podstawę jego tożsamości i godziwej egzystencji. Zwłaszcza obecnie – w okresie ekonomicznych zawirowań – dokonują się procesy intensywnego podporządkowywania wartości humanistycznych zasadom rynkowym, co budzi uzasadniony społeczny sprzeciw w wielu krajach. W tej sytuacji potrzebne jest stanowisko andragogów, debata nad problematyką zagrożenia wartości przez ekspansję rynku niedoceniającego etycznych zasad.