Zmiany cywilizacyjne wymusiły wprowadzenie nowych form organizacji i funkcjonowania administracji publicznej, określane jako governance, które służą do zintensyfikowania integracji europejskiej. Jedną z form większej integracji poprzez decentralizację administracji publicznej są agencje rządowe, zapoczątkowane w Wielkiej Brytanii. W Europejskiej Wspólnocie Gospodarczej takie agencje zaczęły powstawać w latach 70. XX w. W ramach Unii Europejskiej w 2003 r. powstał zaś szczególny rodzaj agencji, zwanych agencjami wykonawczymi, które wykonują zadania techniczne w zakresie wykonywania unijnych zadań zarządczych, m.in. w obszarze nauki, kultury, zdrowia, transportu, ochrony konsumentów. W sumie obecnie funkcjonuje sześć takich agencji. Organizacja i zasady funkcjonowania agencji wykonawczych zosta- ły ujednolicone w rozporządzeniu Rady (WE) nr 58/2003 z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiającym statut agencji wykonawczych. Dziesięcioletni okres funkcjonowania agencji wykonawczych należy ocenić dość dobrze. Obszarem problemowym, który wymaga pewnych korekt, jest kwestia większej spójności działań podejmowanych przez agencje wykonawcze z odpowiednimi agencjami krajowymi państw członkowskich, w celu wypracowania i ujednolicenia głównych celów działania.